Review: Red Dead Redemption 2 PlayStation 4

We hebben er ruim acht jaar op moeten wachten, maar Rockstar heeft gehoor gegeven aan de gebedjes van vele gamers. Red Dead Redemption 2 is eindelijk hier en ook ik ben laaiend enthousiast. De game is ijzersterk en gaat menig gamer, na de lancering van Red Dead Online (mocht deze in de smaak vallen), weer maandenlang, zo niet jarenlang vermaken. Vermakelijk is de game zonder twijfel en dit is waarom!

Een slechtgemutste outlaw

Maandenlang heb ik mijzelf moeten afschermen van al het mediageweld. Dit was zo’n game waar ik mij zoveel mogelijk van wilde distantiëren, totdat ik hem kon spelen. Helaas is het niet helemaal gelukt, op een gegeven moment ben ik namelijk toch voor de marketingmachine van Rockstar gezwicht. Toch ga ik de informatie in deze review beperkt houden. De game is op die manier namelijk veel leuker. Wat ik je wel kan vertellen is dat we het avontuur beleven vanuit het oogpunt van Arthur Morgan, een outlaw die hoog in het aanzien van Dutch van der Linde staat. Dutch is leider van zijn eigen bende en Arthur is zo goed als zijn rechterhand te noemen. Toch heeft Dutch meerdere memorabele figuren onder zijn hoede. Zo is ook John Marston, jawel die van het eerste deel, lid van de bende. Precies, Red Dead Redemption 2 is een prequel, maar legt daar niet de nadruk op, John speelt namelijk gewoon een bijrol gedurende Arthur's avontuur. John en Arthur zijn samen onder de beschermende vleugel van Dutch opgegroeid, dit zorgt voor een bijzondere relatie waarbij de twee op elkaar lopen te fitten als broeders, maar tegelijkertijd elkaar aanvoelen als geen ander.

De bende is echter veel groter dan slechts dit drietal, maar hoe meer leden een bende heeft, hoe meer sneller deze opvalt bij de lokale autoriteit. De Van der Linde-bende wordt dan ook constant opgejaagd. Dit zorgt ervoor dat de groep menigmaal moet verkassen om uit de handen van de Pinkertons, oftewel de wouten te blijven. Een zwaar leven, zeker wanneer je telkens opnieuw moet beginnen met het verzamelen van inkomsten. Gelukkig is Arthur een volleerde Outlaw en is hij in staat om zijn zuurverdiende centen te doneren aan de bende. Hij doet dat echter niet alleen. Nee, het is een groepsinzet. Iedereen draagt zijn steentje bij. Iets wat duidelijk zichtbaar is, want alle leden dienen het kasboek bij te houden. Met het gespaarde geld ben je vervolgens in staat om upgrades te kopen die het leven weer net wat beter maakt. Iets wat je kampleden wel kunnen waarderen.

My kingdom for a horse!

Met grote regelmaat vergezellen leden van de bende je tijdens de avonturen. Je grootste kompaan komt echter in de vorm van je paard. Of moet ik paarden zeggen? Gaandeweg het avontuur verslind je er namelijk flink wat. Tijdens het spelen bouw je een band op met het paard. Dit doe je door hem te voeden, te borstelen en te aaien. Deze vriendschapsband zorgt ervoor dat je bepaalde skills vrijspeelt en dat je paard bijvoorbeeld beter naar je gefluit luistert. Onderschat het paard niet, je hebt hem (of haar) namelijk heel erg hard nodig. Morgan kan een aardig stukje sprinten, zeker wanneer je de stamina wat levelt, maar de game is praktisch onspeelbaar zonder je trouwe metgezel. Het doet dan ook pijn wanneer je paard wordt neergeschoten door de wouten of door rivaliserende outlaws. Wanneer je paard sterft, dan is dat permanent. Hecht je dus aan je vriend, maar wees voorbereid op flink wat hartzeer. Het paard is echter niet alleen een handig vervoersmiddel. Het is ook een uitstekende kompaan om al je zooi te dragen. Het gros van de items wordt namelijk opgeborgen in de zadeltassen. Je bent lang niet in staat om al je geweren bij je te dragen. De meeste moet je dan ook in de zadeltassen opslaan. Houdt het paard dus altijd dicht bij je, soms heb je die shotgun eerder nodig dan verwacht!

Paardrijden is leuk, maar de game bestaat uit veel meer. Gaandeweg het verhaal ontmoet je steeds meer mensen die op je hulp rekenen. Veelal zijn dit kampgenoten, maar er is natuurlijk ook wat ruimte voor romantiek, ziekelijk verraad en random encounters. Arthur Morgan is dan ook niet vies om hier en daar een tik uit te delen of een kogel door iemands kop te jagen. Vooral de vuistgevechten vind ik heerlijk. Een flinke tik zorgt voor een blauwe plek, val je in de modder dan zit je onder de drek, krijg je een flinke uppercut dan wordt het beeld wazig. Vergis je echter niet, ook het schieten is weer lekker. Met de vele wapens, die je flink kunt customizen voor een bedrag, voelen heerlijk aan en bevatten voldoende variatie. Ook het Dead Eye-systeem uit Red Dead keert weer terug naar dit tweede (officieel derde) deel terug. Dankzij Arthur’s Dead Eye ben je in staat om de tijd even tijdelijk wat langzamer te laten gaan. In deze tijd kan je vijanden op specifieke gebieden markeren waarna Arthur razendsnel de kogels uit de cilinder afvuurt. Handig voor specifieke situaties. Let echter op, Arthur dient zichzelf te voeden. Zijn stamina, gezondheid en Dead Eye raken in verval wanneer Arthur honger, behoefte aan een sigaar of trek in borrel heeft. Al deze “vaardigheden” zijn te levelen, dit gaat automatisch wanneer je de gebruik maakt van bepaalde skills.

Het spektakel zit in de details

Red Dead Redemption 2 beschikt over een subliem verhaal, vermakelijke zijmissies en flink wat mogelijkheden om uren te verdwalen in het wilde landschap van de game. Dat is echter niet wat deze game zo bijzonder maakt. Rockstar weet namelijk dondersgoed wat een goede game maakt. Het zijn de details die het hem doen. Alles klopt gewoon. Zo is de audio bijvoorbeeld fantastisch. Spannende muziek wordt op het juiste moment ingezet, de hoeven van je paard maken het geluid dat je verwacht op diverse ondergronden en ook de wind is duidelijk hoorbaar wanneer een storm gaande is. Ook visueel zijn er veel bijzondere dingen te ontdekken. Het is bijvoorbeeld fantastisch om te zien dat er allerlei voetafdrukken achter de kar staan wanneer deze net is ingeladen. De baard van Arthur groeit met iedere dag die verstrijkt en als hij vergeet te eten of juist teveel eet, valt hij af of komt hij juist aan. Het paard doet zijn behoefte letterlijk overal (zoals de politiepaarden in Amsterdam ook doen) en diens scrotum krimpt wanneer je door de sneeuw moet banjeren. Er blijven bloedvlekken in de jas van Arthur zitten wanneer je een geschoten dier over de schouder hebt gehad. Sterker nog, mensen spreken je aan op dat feit en vragen zich af wat je hebt uit lopen spoken. Het zijn allemaal van die kleine dingetjes, maar wanneer een game vol zit met dat soort dingen, dan valt het op. Dat is wat de game zo bijzonder maakt.

Ook bijzonder is de vrijwel constante afwezigheid van laadtijden. Cinematics lopen transitie loos over in gameplay en vice versa. Knappe prestatie voor een game die bestaat uit een gigantische open wereld gevuld met flink wat NPC’s, flora en fauna. Er is altijd wel wat te zien en te beleven in de wereld van Red Dead, zelfs wanneer je denkt even lekker niets te doen. Je hoeft zelfs niet eens op jacht naar missies. Nee, missies komen gewoon naar jou toe. Soms was ik lekker aan het rondrijden en voor ik het wist werd ik weer staande gehouden door bandieten, had een jonkvrouw in nood mijn hulp nodig of zocht een oude man de weg naar een dorpje. Kortom, geen momentje rust voor deze cowboy. Tenzij je die rust opzoekt natuurlijk. Er zijn namelijk meer dan genoeg mogelijkheden om de tijd te doden. Ga vissen, speel poker, jaag op diverse diersoorten of doe gewoon klusjes op het kamp, hout moet immers gesprokkeld worden en iemand moet die zakken mais verplaatsen. Het maakt geen hol uit. Red Dead Redemption 2 geeft jou de mogelijkheid om de game spelen op de manier die jij het meest fijn vindt. Speel je bijvoorbeeld liever de typische schurk die eerst schiet en dan praat, dan kan dat gewoon. Je gaat het wel een stuk lastiger krijgen met een flinke bounty op je kop, maar het kan wel. Ikzelf koos meer voor de passieve aanpak. Eerst praten, dan roven en dan laten gaan. Vriendelijk doch dwingend zullen we het maar noemen. Dit zie je meteen terug in de manier waarop mensen met je omgaan. Met iedere daad verkrijg je honor, oftewel eergevoel. Slaat deze meter meer uit richting de slechte kant, dan vrezen mensen je vanwege je ruige aanpak. Ben je echter de goedzak dan kan die goede daad later in de game nog weleens problemen of juist iets positiefs opleveren.