Review: Snack World: The Dungeon Crawl - Gold Nintendo Switch

Level-5 draait al een tijdje mee in de game-industrie en brengt geregeld ook toffe games uit. Wat te denken van de Professor Layton games of Yo-Kai Watch? Eén van de franchises uit de stal van Level-5 is Snack World. Eentje die mij niet direct iets zei, maar wat ooit begon als manga in het Japanse tijdschrift CoroCoro. Ik heb het eerste deel, The Snack World: Trejare's Gold, nooit gespeeld, dus vol goede moed en zonder enige verwachtingen startte ik mijn eerste Snack World avontuur op. Gezien mijn liefde voor snacks moesten ik en deze game toch wel een goede combinatie vormen, maar ik bleef uiteindelijk toch een beetje met een hongerig gevoel achter.

Humor als een zure bom

Eén van de eerste dingen die je te doen staat als je Snack World: The Dungeon Crawl - Gold aan het consumeren bent is je personage vormgeven. Je kunt veel dingen aanpassen en zo een personage volledig naar je eigen wens creëren. Dat zijn vaak wel leuke dingen om te doen in een game als dit. Zo ook hier. Mijn heldhaftige 'Dude' had ik ondanks alle verschillende opties binnen no-time in elkaar geflanst en nadat hij zijn fantastische naam toebedeeld had gekregen kon ons avontuur samen beginnen. Spannend! Zoals het een echte RPG betaamt krijg je later in de game mogelijkheden om je personage nog wat op te pimpen met bijvoorbeeld nieuwe wapens, maar dat is voor latere zorg want ik sta te trappelen om mijn avontuur te starten.

Het eerste wat opvalt als je Snack World opstart is het aparte stijltje waarin alles gemaakt is. Het komt een klein beetje kinderlijk over en is visueel gezien misschien wel het beste te vergelijken met Mii-games van de Nintendo Wii. Toch wordt al heel snel in de game duidelijk dat je je niet voor de gek moet laten houden door deze stijlkeuze, want de humor komt lang niet altijd overeen met de kinderlijke en kleurrijke wereld waar je je ingestort hebt. De "humor" is namelijk nog weleens zwartgallig en grof. Daarnaast is het ook niet echt mijn humor. Bepaalde snack-gerelateerde woordgrappen kon ik nog best waarderen, maar bij het gros van de grappen bleven mijn mondhoeken onbewogen. De enkele zeldzame glimlachjes waren op zeker op één hand te tellen. Het is een gevalletje van iets te hard geprobeerd en dan schiet het snel zijn doel voorbij, zo ook in Snack World.

Snack World is een feeder

Goed, je hebt jouw eigen 'Dude' vormgegeven en bent klaar om het verhaal van Snack World: The Dungeon Crawl - Gold in te stappen. Helaas werd mijn enthousiasme al snel weer ingedamd, want het werd mij al bijna direct duidelijk dat de game het niet van zijn verhaal moet gaan hebben. Je personage weet namelijk wel hoe hij of zij heet, maar is daarnaast verder alles vergeten. Dus wie hij is, wat hij doet en waarom hij is waar hij is, is allemaal nog niet duidelijk. Het begint dus allemaal als een slechte soap, iets wat ze makkelijk en schaamteloos in Goeden Tijden, Slechte Tijden hadden kunnen proppen. Ik kan je vast verklappen dat het verhaal nooit echt veel beter wordt, dus als dat je reden was om aan deze snack te beginnen, dan kan ik je adviseren het beter niet te doen.

Een beetje RPG heeft natuurlijk wat te grinden nodig om verder te kunnen komen. Dat hebben de heren en dames van Level-5 in ieder geval wel begrepen en meegenomen tijdens de ontwikkeling van deze game. Al schiet ook dit aspect een beetje zijn doel voorbij, want op een gegeven moment gaan het erg repeterend aanvoelen. Logisch als je telkens hetzelfde doet, maar dit komt vooral omdat het niet een echt doel lijkt te hebben. Je krijgt te weinig resultaat van je inzet en dat is zonde. Dan wordt het een beetje grinden om het grinden. In het geval van The Dungeon Crawl is dat voor de één wat makkelijker te behappen dan voor de ander. Als je het leuk vindt om te grinden, dan heb je waarschijnlijk minder moeite met het grindfest in deze RPG.

Gotta snack 'em all

Het vechten in deze game is niet turn-based, al is er wel iets bedacht door Level-5 om het interessant te houden. Je hebt namelijk naarmate je verder komt in de game de keuze uit meerdere wapens, die elk na gebruik een tijdje moeten herladen. Dus of je nu een speer, pijl en boog of zwaard gebruikt, je moet hoe dan ook vaak wisselen van wapentuig. Dit maakt het gevechtssysteem wel interessanter en het dwingt je bovendien ook om de wapens die je normaal gesproken links laat liggen toch te gebruiken. Je staat er tijdens deze gevechten overigens niet alleen voor, want aan je zijde vechten snacks met je mee. Deze compagnons hebben ieder hun eigen kleine voordeeltjes die je tijdens het gevecht ondersteuning bieden. En er zijn er veel van. Heel veel. Helaas is de bijdrage van deze vriendelijke vrienden enigszins beperkt en gebeurt het ook vaak dat je meer bezig bent hun ass te redden, dan dat zij jou helpen tijdens een gevecht.