Review: Watch Dogs PlayStation 4

De laatste weken, maanden en jaren is er nogal een hype ontstaan rondom Watch Dogs. De game leek daardoor de heilige graal van next- en last-gen gaming te worden. Inmiddels ligt de game al enige tijd in de winkel en hebben alle gamers die op de hype-trein zijn gesprongen, de game al in huis. Een goed moment om de twijfelaars een juiste afweging te laten maken, of ook zij naar de winkel moeten hollen om een exemplaar van Watch Dogs te bemachtigen.

Maak er gehackt van!

Als speler kruip je in Watch Dogs in de huid van Aiden Pearce. Het is onderhand wel bekend dat deze game draait om het hacken, maar Aiden is niet de beste hacker van heel Chicago en omstreken. Hierdoor heeft hij andere personages nodig, om hem te helpen met het ontrafelen van het mysterie rondom de dood van zijn nichtje. Deze personages zijn interessant, al worden ze wel lichtelijk geplaagd door de gebruikelijke clich's. Tijdens het verhaal zul je verschillende soorten missies moeten volbrengen. Soms is het slim om een sneaky aanpak te kiezen, zodat je vijanden 'n voor 'n uitschakelt en andere vijanden geen alarm laat slaan. Op andere momenten heb je een groot aantal wapens tot je beschikking, om iedereen aan flarden te schieten. In een aantal situaties mondt zo'n gevecht uit in een spannende autoachtervolging.

Sneaken, schieten en autoachtervolgingen vormen de basis van de gameplay. Alhoewel, het werkelijke fundament ligt hem natuurlijk in het hacken. Als Aiden kun je onder andere camera's, stoplichten en mobiele apparaten hacken, omdat alles in Chicago en omstreken draait op 'n systeem: ctOS. Dit gaat allemaal door middel van een enkele knop, waardoor dit wellicht wat simpel aanvoelt, maar daardoor des te doeltreffender is. Het enige nadeel van dit systeem, is wanneer je probeert een telefoon van een voorbijganger te hacken, maar per ongeluk een ander object hackt, wat vervolgens ontploft en onschuldige omstanders doodt. Dat zullen we maar 'de struggles van een hacker' noemen.

Schietcago

Hoewel het hoofdverhaal interessant is, maar door het inwisselbare hoofdkarakter, dat Aiden toch wel is, niet altijd evenveel wil boeien, is er verder nog genoeg te doen in Chicago en omstreken. Naast de vijf acts, waarin het hoofdverhaal verdeeld is, kun je kiezen uit twee overige categorieën: side missions en collectibles. Zijmissies kennen ook weer heel wat variatie, zo is het soms de bedoeling om de leider van een bende uit te schakelen, terwijl er andere keren met een gestolen voertuig door de drukke straten van Chicago gescheurd moet worden. Ook hier keert de welkome combinatie van sneaken, schieten en autoachtervolgingen dus terug. Kanttekening is wel, dat er tijdens autoachtervolgingen niet op achtervolgers geschoten kan worden. Hierdoor moet er volledig worden vertrouwd op het hacken van onder andere stoplichten, blokkades en stoompompen, en natuurlijk het eigen rijgedrag.

Daarnaast zijn er heel wat collectibles te verzamelen, maar is dit op een interessantere manier aangepakt dan in andere games. Zo is het niet bij alle collectibles zo, dat je uren moet zoeken naar een mobiele telefoon die ergens verstopt is (ook al zit dat ook in de game). Andere collectibles zetten je werkelijk aan het werk. Zo moet je soms bepaalde mensen hacken om aan informatie te komen, kun je bepaalde terminals hacken om via een camera in hun laptop mee te kijken in hun appartement, of moet je bepaalde QR-codes vinden en met een camera scannen. Zowel voor de verzamelaar, als voor de speler die vaak geen zin heeft om te speuren naar onhandige troep, is er dus genoeg te doen. Bovendien wordt je in de meeste gevallen op gepaste wijze beloond. En o ja, er zijn ook nog een hoop minigames!

Krachtig

Er is ontzettend veel te doen in Chicago en dat is zeer fijn, maar daarvoor heeft Aiden natuurlijk wel enige skills nodig. Gelukkig is er een heerlijke skill tree aanwezig, waarin verschillende categorieën, zoals hacken en autorijden, aan bod komen. Na bepaalde verhaalmissies of specifieke zijmissies, verdien je skill points, om deze vervolgens te besteden aan verschillende krachten. Hierdoor wordt het bijvoorbeeld mogelijk om verschillende soorten explosieven te maken of om sneller te herladen. Deze skills zorgen ervoor dat het steeds iets gemakkelijker wordt om missies te voltooien, maar men laat het gelukkig nooit zover komen dat het te makkelijk wordt.

Individu

Doordat iedere voorbijganger met een mobiel apparaat te hacken is en daardoor te zien is wat voor werk diegene doet, hoeveel deze persoon verdient en vaak ook nog een bijzonder kenmerk van de man of vrouw wordt getoond, voelt het alsof Chicago gevuld is met individuen. Dit draagt bij aan de levendigheid van stad, maar geeft Aiden ook de mogelijkheid om de bankrekeningen van de gehackte mensen te plunderen. Na enige speeltijd spaar je een flinke hoeveelheid geld op, om vervolgens maar weinig manieren tot je beschikking te hebben om dit geld te spenderen. Zo kun je wapens, explosieven en auto's kopen. Wapens draag je echter sowieso altijd al met je mee, explosieven kun je ook zelf maken en auto's jat je gewoon van iedere straathoek. Hoewel ik in de eerste uren van mijn tijd met Watch Dogs als een gek bankrekeningen leeghaalde, besefte ik vervolgens dat dit nog maar weinig nut had en dat het slimmer is om je te focussen op het behalen van XP (inderdaad, je levelt ook) en skill points.

Watch it, dogs

Enige tijd geleden was er veel te doen over de grafische pracht van Watch Dogs. De game zou er eens in trailers veel beter uitgezien hebben dan later het geval was. Ik speel de game persoonlijk op de PlayStation 4 en werd niet weggeblazen. Toch oogt de game verre van lelijk en zul je je op geen moment storen aan de presentatie. Daarnaast zorgen de vele verwoestbare objecten en het vrij basis schademodel van de voertuigen ervoor dat je blik van de ene naar de andere kant van je scherm beweegt en je daardoor geen moment stil zult staan bij eventuele grafische achterstanden. Sommige karakters hebben wel duidelijk minder aandacht gekregen dan andere, wat vooral in bepaalde tussenfilmpjes opvalt. Qua audio doet Watch Dogs het echter zeer aardig, al valt het geringe aantal nummers (losse nummers in plaats van radiostations) in het niet als je het zou vergelijken met de vele radiostations van Grand Theft Auto 5. Wapens en ontploffingen klinken echter prima voor een game als deze.

Vergelijkingsmateriaal

Met de hoofdverhaallijn ben je toch al gauw een kleine twintig uur zoet en wanneer je ook af en toe wat andere klusjes aanneemt, dan kun je deze speeltijd gemakkelijk verdubbelen. Mocht je na of tijdens deze lange reis zin hebben om je hacking skills eens op andere spelers uit te oefenen, dan kan dat. De multiplayer van Watch Dogs zit namelijk geheel geïntegreerd in de game. Naast de mogelijkheid om elkaars game te 'invaden', wat ik vrij snel uitzette, aangezien dit je hele speelsessie kan verstoren, is het onder meer mogelijk om deel te nemen aan online races, maar is het ook leuk om andere spelers te hacken. Deze spelers moeten dan snel op zoek naar jou, zodat ze niet van al hun informatie worden ontdaan. Een aantal interessante online modi, maar absoluut geen reden om de game aan te schaffen. Leuke extra's, maar met het oog op de offline content, niet meer dan dat.

Over vergelijken gesproken, Watch Dogs is in het verleden al veelvuldig met andere games vergeleken. Een grote groep gamers zag de game als een Grand Theft Auto 5-kloon, anderen zagen al gauw elementen van andere Ubisoft-games, zoals Assassin's Creed en Far Cry, terug. Hoewel ik mezelf zelden laat verleiden tot het vergelijken van games, omdat we bij Gameliner geloven in de kracht van iedere game op zich, moet ik toch toegeven, dat wanneer je Watch Dogs speelt, de game wel enigszins aan de zojuist genoemde GTA-game doet denken. Maar ook aan Saint's Row, Sleeping Dogs of welke andere open wereldgame dan ook. Watch Dogs gebruikt de bekende blauwdruk, die de afgelopen jaren zeer succesvol is gebleken. Ja, de game gebruikt ook elementen uit andere Ubisoft-games en deed mij persoonlijk tevens denken aan inFAMOUS: Second Son, maar Watch Dogs is een game die uiteindelijk laat zien prima met deze gelijkenissen om te kunnen gaan en hier een zeer eigen sausje overheen dondert. Op het hacken na, niets nieuws onder de zon, maar daardoor des te boeiender.