Bram met Halo Infinite

Van de regen in de drup. We hadden allemaal zulke hoge verwachtingen van 2021, of niet? Eindelijk klaar om ons normale leven weer op te pakken, maar dat feestje is in geheel gamelandse stijl uitgesteld. Ik heb het te doen met mijn leeftijdsgenoten, die elke dag worstelen met het feit dat sociaal gezien we in een donkere tijd leven. Gelukkig ben ik een enorme introvert en kan ik zeker met blijdschap zeggen dat 2021 wel één van mijn betere gamejaren was. Zo heb ik dit jaar nieuwe favoriete games ontdekt. BioShock en Hades heb ik uit mijn backlog kunnen zetten, wat een absolute pareltjes waren dat. Ik kan ook met zekerheid zeggen dat 2021 het jaar is dat ik mezelf met trots een Resident Evil-fan kan noemen. Dankzij Resident Evil Village en Resident Evil 4 heb ik de hoogtepunten van de franchise eindelijk meegemaakt. Ik werd soms voor de grap Bram de indieman genoemd. Niet heel accuraat, maar er zijn zeker games in dit onafhankelijk genre die ik geweldig vond. Narita Boy, Cyber Shadow en Death's Door zijn hier mooie voorbeelden van. 2021 is ook het jaar geweest van solide games. Jurassic World Evolution 2, Far Cry 6 en The Medium deden het niet per se veel beter dan hun (spirituele) voorgangers, maar wisten wel een vermakelijke game neer te zetten. Ook wel eens leuk dat ik weinig slechte games heb hoeven spelen! Verdomme, Werewolf en Hot Wheels Unleashed, ik had bijna een jaar doorlopen zonder onvoldoendes uit te delen. In 2020 vertelde hoe ik weer in Xbox geloofde en die trouw is goed uitbetaald. Niet alleen doet Game Pass het geweldig, maar ook de first-party line-up van Xbox zag er dit jaar wederom goed uit. Psychonauts 2, wat was jij een knaller zeg. Er is echter een ander paradepaardje dat mijn hart wederom wist te stelen.

Halo Infinite is de triomfantelijke terugkeer van de first-person shooter franchise. Het voelt ontzettend als een thuiskomst. De laatste keer dat we een oprecht goede campaign kregen, was in 2010 met Halo: Reach. Nu is de Master Chief terug en alles klopt gewoon. Het verhaal, de visuals, de soundtrack en de combat. Ik kan urenlang elk onderdeel van deze game ontleden en je vertellen waarom Halo terug is. Het allerbelangrijkste wat Halo Infinite gedaan heeft, is misschien niet per direct kenbaar. Ja, de game is absoluut een vijf sterren attractie, maar het heeft iets voor elkaar gekregen wat ik niet verwacht had. Ik heb weer hoop voor de toekomst van Halo. De hoop die in 2015 uit elkaar geramd was, is voorzichtig weer aan elkaar gelijmd. Ik ervaar geen gevoelens van angst of cynisme wanneer ik denk wat de volgende stap is voor mijn favoriete franchise. Ik heb eindelijk het gevoel dat mijn kindje, aan wie ik talloze vriendschappen en ervaringen te danken heb, eindelijk in goede handen verkeert. Vanaf de vroege 2000's heb ik herinneringen geschapen met Halo en ik kan niet wachten om nieuwe ervaringen te maken in het aankomende decennium. Hopelijk zijn jullie daar ook onderdeel van!

De Gameliner Awards zijn in volle gang! Elke redacteur deelt zijn/haar uniek verhaal over hoe ze dit gamejaar beleefd hebben, maar we zijn ook benieuwd naar jouw mening! Hoe zag jouw gamejaar eruit? Laat het ons weten in de comments. Om het jaar mooi af te sluiten, geven we een berg aan prijzen weg. Klik hier om niks van de Gameliner Awards te missen!