De Pokémon Presents van 22 juli was kortgezegd: behoorlijk ondermaats. En dan hou ik mezelf nog in. Ja, ik kan wel op de grond lopen stampen als een Primeape of vuur spuwen als een Typhlosion, maar ik weet ook wel dat het geen zin heeft. The Pokémon Company gedraagt zich altijd als een Nintendo-orgaan; lekker eigenzinnig tot in de treure toe. Je ziet dat er op sommige gebieden binnen de Pokémon-IP fantastisch wordt geïnvesteerd. De eSports-scene leeft helemaal op, er worden grote stappen gemaakt in de mobiele omgeving en de mainline games blijven met volle vaart vooruitgaan. Ik ben dan ook legit enthousiast voor Pokémon Legends: Z-A. Het lijkt frisse innovaties in huis te hebben en daar hou ik van. Toch blijft het gevoel aan mij knagen dat er meer te halen valt uit de Pokémon-IP. Ik ga daarom lekker hardop dagdromen vandaag. Wat ideeën met jullie delen, hoe we deze franchise kunnen inzetten. Disclaimer: ik ben zelf een zeer ondermaatse developer en ik heb dan maar ook één game zelf ooit in m'n leven uitgebracht - en daarbij deed ik vooral het schrijfwerk. Zie dit stukje dus niet als een aantal bevelen richting The Pokémon Company, maar meer als een hoopvolle toekomst die wordt geschetst door een fan van het eerste uur.
Wat verstaan we onder Pokémon spin-off games? Nou, in principe alle titels die niet vallen onder de mainline releases. Je weet wel; de launch van het duo aan soortgelijke games waar Nintendo op een of andere wijze nog steeds mee wegkomt. De laatste jaren zijn we een aantal spin-offs rijker geworden. Ik moet dan denken aan New Pokémon Snap, waar je als een soort natuurfotograaf op safaritour gaat om kekke plaatjes te schieten. Of wat te denken van Pokémon Mystery Dungeon? In deze game transformeer je in een pocket monster en ga je op mysterieuze avonturen in een dungeon crawler-setting. Verder kregen we te maken met de MOBA Pokémon Unite, maar deze werd vroegtijdig afgeschoten voor de spelers uit de Benelux. En mocht je alleen van Pokémon-gevechten houden, dan waren Pokémon: Battle Revolution en Pokémon Colosseum uitstekende keuzes. Om nog maar te zwijgen over Pokkén - de Pokémon-versie van Tekken.
Zoals je kan zien komt over het algemeen hier en daar wel eens een spin-off te verschijnen, maar toch voelt het alsof er meer in het vat zit voor Nintendo en The Pokémon Company. Zeker als je rekening houdt met het feit dat sommige van deze games hoog op het lijstje staan van menig Pokémon-fan favoriete games. Op een paar uitzonderingen na lijkt het alsof er de laatste jaren geen risico's meer genomen durven te worden. Terwijl de wereld van Pokémon zo rijk is voor experimentatie. Bijvoorbeeld: herinner je nog de Luigi's Mansion-games? Onze groene loodgieter kwam een verlaten landhuis binnen en kreeg toen te maken met spoken van alle geuren en kleuren. Dit concept past perfect met de spookachtige entiteiten binnen de Pokémon-IP. Stel je voor dat je als een nietsvermoedende Pichu in de avond langs The Old Chateau wandelt. Je betreedt de woning, de deuren vallen op slot en je broertje Pikachu zit vast in een schilderij. Tot overmaat van ramp schuilen er angstaanjagende Pokémon in alle hoeken en gaten van dit vervallen landhuis. De Duskulls komen uit de vazen gekropen, de Haunter verstopt zich achter het gordijn en de grote eindbaas Gengar staat bovenaan de trap. Resident Evil meets Pokémon is een concept waar ik persoonlijk meteen flink voor zou willen lappen.
Daarnaast sprong ik bijna een gat in de lucht toen er tijdens de Pokémon Presents werd aangekondigd dat Kanto Park eraan kwam. Toen ik me al vlug realiseerde dat het om een daadwerkelijk park ging, zakte het enthousiasme weg en moest het plaatsmaken voor de gebruikelijke dosis melancholie. Ik ging toch wel even dagdromen; hoe vet zou het zijn om een Zoo Tycoon-achtige game te ontvangen in het kader van de pocket monsters? Ja, het is misschien voor ons gebruikelijk geworden om de krachtigste wezens op de aardbol te gebruiken als onze slaafjes, maar de realiteit steekt echter anders in elkaar. De meeste normale mensen - dus niet de machtsbeluste trainers - komen niet tot nauwelijks in aanraking met de grootste en gevaarlijkste Pokémon. Een game waarbij je dus je eigen Pokémon Park kan bouwen, lijkt me heerlijk. Op de games van Frontier Developments na zijn er sowieso te weinig Tycoon-titels op het moment, maar Pokémon leent zich er uitstekend voor. Niet alleen omdat je zeer creatieve stijlen kan hanteren, maar ook omdat je dan meer te weten kan komen over het natuurlijke gedrag van deze beesten en de speciale omgevingen die ze nodig hebben om in te streven.
Over natuurlijk gedrag gesproken: het is eigenlijk bijzonder vreemd dat we nooit een game hebben ontvangen, waarbij we spelen als dé Pokémon zelf. Ja, we commanderen ze tijdens de turn-based gevechten, maar wat te denken van een simulatie avontuur, waarbij we beginnen als een Pokémon onderaan de voedselketen, maar ons zelfs naar boven kunnen werken. Stel je voor dat je in een afgebrand lavagebied als Charmander uit het ei komt gekropen. Mocht je lang genoeg overleven, dan groei je uit tot een Charizard en vlieg je boven het slagveld en zoek je de meest krachtige opponenten op. Het zou dan meer spelen als een soort 3D-brawler, waarbij alle moves handmatig worden ingezet. De hoeveelheid verschillende Pokémon, biomen en ecosystemen die je hiermee kan ontwikkelen is het perfecte dagdroom-materiaal. Wellicht wil je de kust exploreren en als een Lapras juist de kleinere Pokémon een handje helpen. Of wil je zo diep mogelijk de grotten in, waar Steelix en Aggron stevig met elkaar lopen te matten? De potentie is eindeloos.
Afijn, bedankt dat je tijd hebt genomen om mijn wartaal te lezen. Ik wilde simpelweg een artikel wijden aan mijn liefde voor de Pokémon spin-off games. Maar ik wil vooral horen wat jij te zeggen hebt. Heb jij ideeën voor specifieke games binnen het Pokémon-universum? Laat het ons weten en met een beetje geluk let The Pokémon Company op en krijgen we tijdens de volgende Pokémon Presents wel aankondigingen die de moeite waard zijn. Maar wellicht moeten we daar eerst Jirachi voor vinden.
Ons Brammeke is van alle markten thuis. Is hij niet nieuws aan het pennen, dan staat hij wel voor de camera of hangt hij achter de microfoon voor de Game Over-podcast. Een ding is in ieder geval wel zeker, Bram heeft altijd zijn hart op de tong en schuwt niet weg van een pittige discussie. We noemen Bram dan ook niet voor niets "het wonderkind" hier op de redactie.
