Drie van die: Games waaraan ik denk bij Journey to the Savage Planet
Toen ik de eerste gameplaybeelden van Journey to the Savage Planet bekeek, gingen er vele gedachten door mijn hoofd heen. Het ziet er zo uniek uit, maar tegelijkertijd vertrouwd. Desondanks is de game natuurlijk een product op zichzelf, maar toch kon ik het niet laten om de vergelijking te maken met andere games. Games waar Journey to the Savage Planet inspiratie uithaalt en van leert, wellicht? Tijd zal het leren, maar totdat dat moment is aangebroken zijn hier Drie van die games waaraan ik denk bij Journey to the Savage Planet.
No Man's Sky
Eén van de meest bizarre launches van het vorige decennium moet toch wel No Man's Sky geweest zijn. De hypetrein zat bomvol met enthousiaste klanten en die trein reed recht een afgrond in. De game was gebroken in zijn kern, beloftes waren zo slecht nagekomen dat ze de game No Man's Lie noemde en de gameplay mechanics zelf waren matig op zijn zachts uitgedrukt. Maar waarom maak ik deze vergelijking? Nou, omdat No Man's Sky op dit moment eigenlijk niet meer zo beroerd is. De game is geüpdatet met nieuwe content, fixes en meer. Je kunt nu de eigenaardige werelden exploreren met de diverse flora en fauna en daar lijkt Journey to the Savage Planet zich ook mee bezig te houden. De kleurrijke werelden en de belachelijke buitenaardse levensvormen maakten meteen een indruk op mij. Ik ben benieuwd of de wereld interessant blijft, maar ik heb er een goed gevoel over.
The Outer Worlds
Buiten het feit dat beide games over de kolonies voorbij de planeet aarde gaan, zijn er twee andere onderdelen van The Outer Worlds waarin ik Journey to the Savage Planet in herken. Het eerste punt is de nadruk op humor. Ondanks dat beide games een hele andere soort humor hebben, zijn het wel twee belangrijke factoren in de speelervaring van de speler. Terwijl The Outer Worlds een wat subtieler gevoel voor humor heeft, is Journey to the Savage Planet over de top in het maken van grappen. Waar ze echter wel een standpunt in delen is politiek. Geen zorgen, we houden het luchtig. En deze games ook trouwens! Er wordt gewoon even lekker gelachen over de gekste kapitalistische fratsen. Het handelen en doen van de corporaties worden extreem afgebeeld wat zorgt voor belachelijk taferelen. Links en rechts moeten hier beiden de humor van kunnen inzien.
LSD: Dream Emulator
Terwijl ik de gameplay beelden van Journey to the Savage Planet bekeek, dacht ik aan één ding. Is deze gast aan het trippen? Heeft hij te veel acid geslikt? De kleuren waren zo fel en de wezens op de planeet zo abstract. Het ziet er een beetje uit als een koortsdroom. Is dat iets goeds? Eh, misschien? Ik houd altijd wel van iets unieks en als dat een heleboel rare shit is, count me in! Ik ben benieuwd hoe ver de game uiteindelijk hun gekke designs gaat pushen, maar soms moet ik even bijkomen en mijn hersenen de tijd geven om te verwerken wat er op mijn beeld getoverd is. Zo lang ik er zelf niet van ga trippen, zie ik de problemen niet. Ik zie alleen een heleboel potentie die hopelijk wordt waargemaakt in de vorm van wezens a la Lovecraft met een mix van de kleurrijke teletubbies.
Hoe je het ook went of keert, Journey to the Savage Planet blijft een eigen game. De vergelijkingen van vandaag werden alleen voor de lol gemaakt, maar wees dus bewust dat deze avonturengame er heel interessant uitziet op zichzelf! Dit is mijn game voor januari, dus kom ook snel weer langs om de review van het eindproduct te lezen! Voor nu ga ik mijn mentale stabiliteit voorbereiden op de insanity die mij te wachten staat.
Over auteur Bram Noteboom
Ons Brammeke is van alle markten thuis. Is hij niet nieuws aan het pennen, dan staat hij wel voor de camera of hangt hij achter de microfoon voor de Game Over-podcast. Een ding is in ieder geval wel zeker, Bram heeft altijd zijn hart op de tong en schuwt niet weg van een pittige discussie. We noemen Bram dan ook niet voor niets "het wonderkind" hier op de redactie.
Laatste reacties