Review: Hello Neighbor 2 - Betere gameplay, maar teveel bugs Xbox One

Het is alweer een hele tijd geleden dat de demo van Hello Neighbor 2 uitkwam, maar nu kunnen we dan eindelijk aan de slag met de volledige versie van de game. Benieuwd of ik weer problemen heb gehad met het uit de auto stappen, zoals in de preview van Hello Neighbor 2? Dat lees je in deze review van de volledige game.

Er valt weinig te verklappen

Nee, gelukkig was uit de auto stappen dit keer geen probleem. Misschien komt dat ook wel omdat dit helemaal niet nodig was deze keer, maar goed. Dit keer begint de game daarentegen met het hoofdpersonage dat met de auto in een schuur crasht. Vanuit daar moet ik eerlijk zeggen dat ik weinig kan vertellen over het verhaal van de game, aangezien dat aardig vaag blijft. De game begint gewoon en er is weinig tot geen introductie. Eigenlijk heb je in het begin dus geen flauw idee waar je mee bezig bent, een beetje zoals in de demo. Door de game heen komen er wel een aantal cutscenes voorbij, maar die maken het verhaal of het einde niet veel duidelijker. Ik ga het uiteraard niet verklappen, maar aan de andere kant valt er weinig te verklappen. Ook daar snap ik namelijk niet veel van.

Qua verhaallijn kan ik dus helaas weinig zeggen, wat ik niet bepaald positief vind. Een demo mag natuurlijk vaag zijn, maar de volledige game zou toch wel een duidelijke verhaallijn en doelen moeten hebben. In Hello Neighbor 2 ben je in plaats daarvan constant op en neer aan het gaan tussen verschillende huizen waar je een bepaalde sleutel of een object moet vinden om verder te komen in de game. In de huizen kom je verschillende personen tegen waarvoor jij je moet verstoppen, omdat je anders het huis uit wordt gegooid, net als in de demo. Wat me echter wel opviel, was dat het kraaiachtige wezen uit de demo helemaal niet in de game voorkomt. Het lijkt er dus op dat dit op een Hello Neighbor 3 wijst, maar ik begrijp niet zo goed waarom het wezen dan wel in de demo zat.

De I in AI ontbreekt nogal

Ondanks het feit dat het verhaal zo vaag is, heb ik wel erg genoten van de gameplay van Hello Neighbor 2. Geen van de huizen waar je in terechtkomt lijken op elkaar, waardoor het verkennen ervan constant leuk en interessant blijft. De puzzels die je tegenkomt zijn niet frustrerend moeilijk, maar je moet soms wel goed zoeken. Aangezien je weinig tot geen aanwijzingen krijgt, moet je vaak erg creatief zijn. Dit deel van de game is dus erg vermakelijk en leuk opgezet. Het is zeker een verbetering ten opzichte van de eerste game. Helaas kan ik dat van de andere onderdelen niet bepaald zeggen.

De AI zou slimmer moeten worden naarmate de game vordert waardoor je vaker gepakt wordt en naar buiten wordt gegooid. Daar heb ik echter weinig van gemerkt. Ondanks het feit dat ik nu niet bepaald goed ben in stealth, lukte het me keer op keer om op dezelfde manier langs de vijanden te sluipen (of eigenlijk rennen, oeps). Nu was de ene persoon wel makkelijker om langs af te komen dan de ander, maar ik merkte geen ontwikkeling in het gedrag van de AI. In het algemeen was de AI zelfs behoorlijk dom, om nog maar niet te spreken over de keren dat de vijand in een bug terecht kwam waardoor hij steeds het huis in en uitliep, waardoor ik gewoon mijn gang kon gaan.

Gemiste kansen en verkeerd verdeelde tijd

Helaas was de bug waarbij de AI steeds naar binnen en naar buiten bleef lopen niet de enige bug die ik tegen ben gekomen. In sommige gevallen kon ik ineens door de fundering van het huis lopen, kwam ik vast te zitten in een loop waarbij ik door een raam heen viel en weer terug, of werd ik gepakt door de AI, maar niet buiten gegooid. Gelukkig waren ze allemaal niet game breaking, maar wel erg irritant. Daarnaast was de besturing ook niet altijd even soepel, wat in sommige gevallen voor nog meer frustratie zorgt. Ik weet nog dat ik dat zelfde probleem had in de demo, maar helaas is het in de volledige game niet bepaald verbeterd.

De animatiestijl van Hello Neighbor 2 is weinig veranderd ten opzichte van de eerste game, behalve dat het grafisch net wat meer is opgepoetst. Persoonlijk vind ik het een erg leuke stijl die goed bij de game past. Op het eerste oog erg vrolijk, maar toch ook wel een beetje creepy en mysterieus. De stad waar de game zich afspeelt en alle huizen erin zijn erg leuk vormgegeven. Hier is duidelijk wel veel werk in gestoken. Ook de muziek is goed gekozen. Aangezien de personages in de game niet praten, worden ze vooral gekenmerkt door de muziek die hun aanwezigheid vergezelt. Ieder personage heeft een erg unieke ‘theme song’ die goed bij hen past. Het is alleen jammer dat er in dit onderdeel meer tijd gestoken lijkt te zijn dan het schrijven van de verhaallijn en het opsporen van bugs.