Review: Pro Evolution Soccer 2014 Pc

Pro Evolution Soccer: ooit zo goed, tegenwoordig ruim ingehaald door de vooruitstrevende concurrent. Vorig jaar was ik nog gematigd enthousiast over de stappen die de serie toen zette, dit jaar is er zelfs een hele nieuwe engine uit de kast getrokken. Konami vond hoogstwaarschijnlijk ook dat die andere game nog altijd goed op weg was naar perfectie en geef ze daar eens ongelijk in. Een nieuwe engine betekent echter niet dat alles in een enkele klap opgelost is, integendeel.

Kinderziektes

Laat ik maar meteen beginnen met de opmerking dat ik afgelopen jaar vooral FIFA 13 heb gespeeld. Hoewel ik PES 2013 aardig vond, wist het me toch niet lang genoeg vast te houden. Toen ik echter hoorde van de nieuwe engine van Konami, was ik onmiddellijk weer enthousiast. De FOX engine zorgt er namelijk voor dat Pro Evolution Soccer 2014 best aardig oogt. Als pc-gamer ben ik meer gewend, maar lelijk is het zeker niet. Wanneer je echter de eerste stappen op het veld zet, merk je dat je te maken hebt met een nieuwe engine: de kinderziektes vliegen je om de oren.

Een pluspunt van de engine is de emotie op de gezichten van de spelers. Dit is goed te zien in herhalingen, zeker als je persoonlijk de camera positioneert op het gezicht van een voetballer. Blijdschap en irritatie zijn op sommige momenten goed van de gezichten af te lezen, al merk je hier tijdens het spelen amper iets van. Wat wel opvalt, is de schommeling in gelijkenissen van bekende spelers. Christiano Ronaldo lijkt als twee druppels water en met hem nog een handjevol andere spelers. De gezichten van de gehele Eredivisie zijn echter door een blinde gemaakt en ook de rest van de spelers ziet er praktisch niet uit. Je zou bijna gaan vermoeden dat dit opzettelijk is gedaan om de gedateerde selecties te camoufleren. De man van honderd miljoen is bijvoorbeeld nergens te bekennen bij Real Madrid.

Tussen realisme en arcade in

Het voetbalspelletje dat Pro Evo dit jaar op de mat legt, kent een vrij laag tempo. Ook vorig jaar was het tempo verre van hoog, maar dit keer voelen de spelers extra log aan. Ook blijkt het aanzienlijk moeilijker om een aantal succesvolle passjes af te leveren. Ballen belanden niet in de voeten van de speler die jij aanvankelijk in gedachte had en de tegenstander hijgt bovendien constant in je nek. De eerste uren die je met deze game doorbrengt zullen dan ook frustrerend zijn, maar wie doorzet, krijgt er uiteindelijk wel wat voor terug. Het is dan ook slim om te beginnen met de verscheidene trainingen in de game, maar toch heb je dan pas het puntje van de ijsberg gezien. Pro Evo staat namelijk bol van de mogelijkheden op gameplayvlak. Dat wil zeggen dat de game veel van de speler vergt, iets dat een non-PES-speler wellicht niet gewend is.

Ook ik vergat in eerste instantie verder te kijken dan mijn neus lang is. De mogelijkheid om een tweede speler diep te sturen leek namelijk verdwenen, een optie waar ik in het vorige deel veelvuldig gebruik van maakte. Deze optie is echter verplaatst naar de achtergrond, zit nu onder een andere knop en werkt aanzienlijk minder fijn. Dit staat ietwat haaks op de rest van de game, waar de focus toch op realisme en strategie lijkt te liggen. Ook is de steekpass, waar de serie toch wel bekend om staat, vele malen minder effectief in de 2014-versie. Aan de andere kant vliegen er ook minder ballen van afstand in het doel dan voorheen. Het lijkt erop dat PES 2014 zichzelf een beetje kwijtraakt in het gebied tussen realisme en arcade.

Onderhoudend

Qua modi is Pro Evolution Soccer 2014 onderhoudend. Het is weer mogelijk om een competitie los te spelen, daar dat vorig jaar nog alleen in de Master League kon. Deze Master League is natuurlijk ook nog altijd van de partij, al heb ik deze persoonlijk nu wel vaak genoeg doorlopen. Wat ik tegenwoordig leuker vind, is het deelnemen aan de UEFA Champions League of de UEFA Europa League. De sfeer in deze toernooien biedt net dat beetje extra, wat een ordinaire competitie niet bezit. Ook is de Copa Libertadores wederom speelbaar en is het voor het eerst mogelijk om deel te nemen aan de AFC Champions League. Wie echter behoefte heeft aan deze Aziatische versie van de veelbesproken Europese kampioenenleague weet ik niet. Verder biedt PES 2014 niets nieuws.

Mocht je het spelen tegen de computer beu zijn, dan is er altijd nog de mogelijkheid om online te gaan. De Master League kan ook dit jaar online worden gespeeld, of er kan gekozen worden voor wat losse online wedstrijden. Je kunt dan proberen je ranking te verhogen door vaak genoeg te winnen van tegenstanders van ongeveer hetzelfde niveau. De servers werken momenteel aardig. Bovendien is er een nieuw systeem dat spelers die voortijdig een wedstrijd proberen te verlaten straft. Helaas werkt dit ook averechts, zo werd ik meermaals uit een wedstrijd gegooid, hoogstwaarschijnlijk door een slechte verbinding met de servers, en werd dit als een verlies gerekend en werd ik ook nog eens bestempeld als iemand die opzettelijk de wedstrijd wilde verlaten. Ze moeten ook altijd mij hebben.

Meer problemen

Eerder gaf ik al aan dat Pro Evolution Soccer 2014 last heeft van wat problemen, vaak door de nieuwe engine. Zo kakt de framerate af en toe in, al is dit in de pc-versie nog te behappen. Maar er zijn meer problemen, die ik niet volledig durf te wijten aan de nieuwe engine. Zo is de scheidsrechter soms helemaal de weg kwijt. Hij wijst op momenten naar de cornervlag als er een doeltrap volgt en andersom: vreemd. Andere individuen die niet naar behoren presteren, zijn de keepers. Vorig jaar maakten ze nog een stap in de goede richting, nu lijken ze les te hebben gehad van Kenneth Vermeer. Simpele schoten worden recht in de voeten van de tegenstander gebokst: doelpunt. Andere schoten die nooit in het doel zouden belanden, duwt de keeper simpelweg zijn eigen doel in: doelpunt. Ook lijkt de keeper het naar zijn zin te hebben in het vijfmetergebied, want uit zichzelf komt hij er niet uit. Als je hem uit laat komen, zit hij bovendien negen van de tien keer mis: doelpunt.

Maar daar houden de problemen niet op. De AI van de tegenstander is vrij goed, eerder kaartte ik al aan dat ze hevig druk zetten. Hierdoor valt het nog meer op dat jouw medespelers bakken. Ze lopen ontzettend vaak buitenspel en maken gebruik van precies de verkeerde looplijnen. Een ander hekel punt is de vijandelijke verdediging. Spelers van NAC Breda sprinten Messi zo voorbij en pakken net zo gemakkelijk de bal af. Bovendien is het vrij moeilijk om een duel aan te gaan en is een snelle buitenspeler geen enkele garantie meer. Het komt dan ook vaak neer op tikken en tevens lijken counters vrij effectief. Wanneer je zelf moet verdedigen blijkt dit echter lastiger dan je denkt. Het verdedigen in Pro Evolution Soccer 2014 is meer passief, dan actief. Je probeert de tegenstanders op afstand te houden, laat ze maar lekker rondpassen, zolang ze maar geen schot kunnen lossen. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de manier van verdedigen in PES 2014 wat wegheeft van het systeem in FIFA.

Hard verdiende beloning

Pro Evolution Soccer 2014 heeft me in de eerste uren flink getest en op momenten bereikte ik zowaar mijn kookpunt. Blijf je echter doorzetten, dan beloont de game je na een flinke tijd toch met een aardige pot voetbal. Het is moeilijk om een succesvolle aanval op te zetten en het is nog moeilijker om zo'n aanval vervolgens tot een treffer te promoveren. Hierdoor is het gevoel van euforie in een dergelijke situatie des te groter en geniet je dan ook veel meer van een doelpunt dan tijdens een potje bij de concurrent. De game dwingt je om tijd te investeren in de mechanics van PES 2014 en ook al heb je dit eenmaal door, dan nog ontstaan er volop frustrerende momenten. Het vergt dus enige discipline om de hard verdiende beloning in ontvangst te nemen.