Review: South Park: The Fractured but Whole - Bring the Crunch PlayStation 4

Een collectie van superhelden, antihelden en regelrechte moordenaars. Dat is wat South Park The Fractured But Whole – Bring the Crunch in feite is. Het is alweer de derde DLC die de South Park RPG mag ontvangen en ook deze is geheel story driven. Dit keer niet in de frivole South Park-vibe, maar in een spooky horror setting. In tegenstelling tot de meeste Ubisoft-uitbreidingen, liggen de releases van The Fractured But Whole’s DLC redelijk goed uit elkaar. Het lijkt er dan ook op dat de tijd wordt genomen voor het bedenken en produceren van de DLC. Of dat van positieve invloed is op Bring the Crunch gaan we nu uitzoeken.

Een bloedbad

Er is een slachting gaande op het kampgebied van Lake Tardicaca. Het kamp voor minder valide jongeren is Jimmy’s jaarlijkse tripje en om sluiting te voorkomen dient er één begeleider te overleven. Met de DLC bus reis je af naar de lugubere locatie waar je wordt begroet met bloedsporen, een bijl in de muur en een echte superheld. Bradley Biggle, oftewel Mint-Berry Crunch, sluit zich aan bij The New Kid om het mysterie achter de slachting te ontrafelen. Net zoals in From Dusk Till Casa Bonita, die overigens uitstekend was, krijg je ook in deze uitbreiding een flink aantal nieuwe kostuums, een nieuwe buddy en een nieuwe class.

Deze nieuwe class transformeert je in The Last Girl, een knipoog naar het horrorcliché van de overlevende maagd die dient als slachtvoer voor het tweede deel in de serie. Dankzij wat creatief geknutsel in een schuur weet je je als The Last Girl te verweren met cirkelzagen, een hamer met dynamiet en een handige heggenschaar. Al deze skills zorgen voor flink wat debuffs en een heerlijk bloederig tafereel. De class is voornamelijk gericht op tactiek, maar uiteindelijk merk je toch dat je al snel terugvalt op je eerdere setups.

Spooky Spooky

Toegegeven moet worden dat de sfeer die deze DLC uitstraalt redelijk intens is. De achtergrondmuziekjes zijn opzwepend en creepy, het kleurenpallet is grimmig en de eerste encounter met de vijanden in deze DLC is verontrustend. Het duurt echter niet lang voordat het grappige weer de boventoon voert. Desalniettemin moet ik toegeven dat deze DLC toch minder leuk is dan bijvoorbeeld From Dusk Till Casa Bonita. De humor die erin verwerkt zit is prima, maar de balans tussen bijvoorbeeld vechten en “puzzelen” ligt niet helemaal gelijk. In totaal loop je wellicht tegen zes verschillende vechtscenes aan. Een klein aantal voor een vier uur durende DLC. De nadruk ligt dan ook voornamelijk op de puzzels die je met een scheetje hier en een windje daar zo opgelost hebt.

Bovenstaande maakt Bring the Crunch overigens niet slecht, maar erg goed is de DLC ook weer niet. Ik heb het idee dat er veel meer met Mint-Berry Crunch gedaan had kunnen worden. Daarbij zijn de vijanden, afgezien van de skins dan, niet erg memorabel. Crack junkies met een masker op kennen we immers wel. De vamp kids waren gewoon een grappige en bovendien geanticipeerde toevoeging. Ook de locatie van de vorige DLC had gewoon wat meer sfeer. Vergis je niet, er is genoeg te doen op het kamp, zo kan je badges verzamelen en meerdere mini-games spelen, maar je kunt niet cliff duiken zoals in Casa Bonita.