Een ode aan de Nintendo Switch

Nog heel even wachten en dan ligt de Nintendo Switch 2 in de winkels. Hoewel ik niet kan wachten om met de nieuwe generatie aan de slag te gaan, moet ik stiekem toegeven dat de aankomende release ook gemengde gevoelens oproept. De Nintendo Switch is namelijk uitgegroeid tot één van mijn favoriete consoles en om meerdere redenen. Het is niet alleen een handig, compact apparaat dat je overal mee naartoe kunt nemen, maar het heeft me letterlijk ook weer aan het gamen gebracht.

Een passie opnieuw aangewakkerd

Toen de Nintendo Switch werd aangekondigd, was ik net begonnen aan mijn eerste jaar van de opleiding Journalistiek. Dat dit een uitdaging was, is een understatement. De opleiding verkeerde in complete chaos, mede door een nieuw curriculum waar zowel studenten als docenten hun weg niet in konden vinden. Opdrachten bleven tot vlak voor de deadline onduidelijk. Docenten dachten de stof te begrijpen, maar kwamen daar vaak op terug. Tel daar de aanpassing aan een nieuw onderwijssysteem bij op en je snapt dat het een stressvolle periode was.

Op de middelbare school had ik twee uitlaatkleppen: waterpolo en mijn trouwe Nintendo 3DS, waar ik ontelbare uren in stak. Met waterpolo stopte ik vanwege de lange reistijden in het weekend. En mijn 3DS? Die had ik bij mijn diploma-uitreiking afgezworen, want insert stereotype: het was tijd om volwassen te worden en gamen hoorde daar toch niet bij? Laat me je alvast verklappen dat dat voornemen niet lang standhield. Toen ik de trailer van de Nintendo Switch zag, gecombineerd met The Legend of Zelda: Breath of the Wild, was ik direct verkocht. Verrassend, hè? De Nintendo Switch werd bovendien het eerste apparaat dat ik volledig zelf heb gekocht, in plaats van (deels) cadeau gekregen van familie.

In voor- en tegenswitch

Tegen de tijd dat de Nintendo Switch verscheen, was ik gesetteld in mijn opleiding en wist ik min of meer wat ik aan het doen was. Mijn volgende missie: een Nintendo Switch bemachtigen. Dat bleek nog niet zo eenvoudig, want de console was razendsnel overal uitverkocht. Gelukkig had ik geluk: vlak voor mijn verjaardag in juni kreeg ik er alsnog eentje in handen, samen met Mario Kart 8 Deluxe en Breath of the Wild. De Nintendo Switch hielp me door mijn studententijd heen. Het diende als stressverlichter én als bron van inspiratie voor studieprojecten, waaronder mijn afstudeeronderzoek over de Nederlandse game-industrie. Het wakkerde mijn passie voor gamen opnieuw aan en opende de deur naar nieuwe genres en titels waar ik eerder geen tijd voor nam.

The Elder Scrolls, Ori, Hades, Dark Souls en natuurlijk de nodige uren in Animal Crossing in dat beruchte jaar 2020. De Nintendo Switch ging altijd mee op vakantie en zorgde voor talloze onvergetelijke momenten. Zoals het vaste ritueel waarin ik mijn vader continu inmaakte in Mario Kart, of de potjes Mario Bros. in de trein. En ja, zelfs een snelle check-in bij mijn cult in Cult of the Lamb onderweg mocht niet ontbreken. Mijn Nintendo Switch heeft veel meegemaakt ook in minder leuke tijden. Zoals het herhaaldelijk zakken voor mijn rijexamen (dat ik afreageerde in Mario Kart) of die keer dat ik zo beroerd was van de buikkrampen dat ik niet kon slapen. Toen pakte ik de Switch erbij om mezelf af te leiden tot de pijn wegebde en weer kon proberen te slapen.

Een deur naar de game-industrie

Het grappige is: als ik destijds niet had besloten om toch een Nintendo Switch te kopen, had ik dit stuk waarschijnlijk nooit geschreven. Ik was serieus van plan om gamen op te geven. Maar door de Nintendo Switch laaide de passie weer op en in 2018 stuitte ik op een vacature bij een website genaamd Gameliner. In 2019 schreef ik mijn eerste nieuwsbericht, natuurlijk over Nintendo. In de eerste jaren stond ik bij de redactie vooral bekend als het ‘Nintendo-meisje’, simpelweg omdat ik in die tijd alleen een Nintendo Switch bezat. Hoewel de Switch mijn favoriet is gebleven, heeft Gameliner ervoor gezorgd dat ik mijn horizon verbreedde richting PlayStation, pc en zelfs af en toe Xbox.

Ik mocht zelfs meerdere keren op bezoek bij Nintendo zelf, om aankomende titels zoals The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom en Mario & Luigi: Brotherhood al vóór de release te spelen. En ja, ik had ook mijn ‘Nils-moment’ door een tweede Nintendo Switch te kopen: de speciale editie van Tears of the Kingdom. Al die mooie ervaringen had ik nooit meegemaakt als ik die ene trailer niet had gezien. Ik wil niet weten hoeveel uur ik inmiddels op de Nintendo Switch heb doorgebracht, maar één ding is zeker: de console heeft mij talloze herinneringen opgeleverd en is in de afgelopen acht jaar uitgegroeid tot mijn favoriet.

Ik kan alleen maar hopen dat de Nintendo Switch 2 net zoveel mooie momenten zal brengen als zijn voorganger. Maar voor nu zeg ik: bedankt voor alles, Nintendo Switch. Wat zijn jullie favoriete herinneringen aan de Nintendo Switch? Laat het weten in de comments!