Het gaat de Nintendo Switch behoorlijk voor de wind. Steeds meer games vinden hun weg naar Nintendo's console. Iets dat zijn voorganger, de Wii U, absoluut niet voor elkaar wist te boksen. Dat is fijne ontwikkeling, maar de vraag is natuurlijk of dan ook echt alle games naar de Switch moeten komen. Zo is er bijvoorbeeld Saints Row IV: Re-Elected. Een game die in 2015 uitkwam. Tenminste, de versie met alle uitbreidingen erin. Het origineel stamt zelfs uit 2013 en werd dus nog uitgebracht op de vorige generatie consoles. Is het de moeite waard om deze game dan nu, zoveel jaar na dato, ook naar de Switch te brengen? Het antwoord op die vraag hou je nog even van me tegoed, maar vanaf nu kun je dus ook op de Nintendo Switch met paarse dildo's in de rondte zwaaien. Voor zover je dat in het echte leven al niet deed natuurlijk.
Grand Theft Auto onder invloed van drugs
Saints Row begon ooit als een soort serieuze tegenhanger van Grand Theft Auto. Niet dat de game van Rockstar iets te vrezen had, maar de luchtigheid die vandaag de dag in de franchise zit, zat er niet vanaf de eerste dag in. Pas met Saints Row III werd duidelijk dat Volition een andere weg in sloeg met de serie en werd er een lading absurditeit, een snufje vage shit en een toefje humor aan de games toegevoegd. Een prima zet, want na die verandering ging het al een stuk beter met de games. Wie wil er nou niet aan de gang met een Grand Theft Auto-kloon alsof je teveel drugs op hebt? Genoeg zo blijkt. Zelfs zoveel mensen dat er blijkbaar zelfs nu nog een onaangeroerde markt schijnt te zijn die nog geen kennis heeft gemaakt met deze games. Reden genoeg om de game wederom uit te gaan brengen. Net als vijf jaar geleden dan wel de al opgepoetste en met uitbreidingen volgestouwde versie.
Je stapt in de schoenen van niemand minder dan 'the Boss'. Dit figuur is niet zomaar een baas, maar de baas boven de baas van je baas en dan daar de baas weer van. Je vervult namelijk de rol van president van de Verenigde Staten. Dus niet John F. Kennedy, George, Bush, Donald Trump of Patrick Lamers, maar jij staat aan het roer van het machtigste land van deze aardkloot. Knap klote dat er dan net op dat moment een invasie door aliens gaande is. Zeker aangezien de verkiezingen gaande zijn en jij, zelfverzekerd als je bent, wel even denkt deze te gaan winnen. Voor je het weet worden je medewerkers ontvoert door buitenaardse wezens, verknallen ze je verkiezingsfeestje en word je als klap op de vuurpijl in een soort vr-omgeving gedropt waardoor je je in de jaren '50 waant. Zo begint je avontuur. Absurd? Dat kun je wel zeggen. Maar dat maakt het juist ook leuk.
Retro gamen in HD
Ben je tijdens je quarantaine op zoek naar een game waar je wel even zoet mee bent, dan is Saints Row IV: Re-Elected wel aan te bevelen. Er is namelijk meer dan genoeg te doen in de game en zorgt voor urenlang plezier. Dat komt natuurlijk ook, omdat alle uitbreidingen bij de game inbegrepen zitten. Als je ook nog een beetje van humor houdt dan zit je helemaal goed, want ook daar is er genoeg van in geplempt. Het mooie daarvan is dat de game zichzelf ook niet al te serieus neemt, waardoor het allemaal goed tot zijn recht komt. De besturing daarentegen laat wel behoorlijk te wensen over en voelt houterig aan. Vooral het schieten voelt absoluut niet lekker aan en haalt de algehele speelervaring wel naar beneden, wat best wel jammer is. Het had een hoop gescheeld als het allemaal wat soepeler had aangevoeld.
Zoals gezegd kwam Saints Row IV dus in 2013 uit. Dat is dus best wel een tijdje terug. We hadden nog nooit gehoord van het coronavirus, MH17 vloog toen nog gewoon rond en Robin Williams was nog onder ons. Om je maar even een idee te geven hoe lang geleden dat eigenlijk is. Voor mijn eigen gemoedsrust ga ik voor het gemak even voorbij aan hoe oud me dat doet voelen. Als je bedenkt dat we hier te maken hebben met een game die al opgepoetst is voor deze generatie consoles, dan is het moeilijk voor te stellen hoe het origineel er uit moet hebben gezien. Als je niet beter wist, dan zou je denken dat de game gewoon zonder een grafische wasbeurt geport is naar de Nintendo Switch. Het ziet er namelijk allemaal niet heel best uit. Het voelt alsof je weer even terug in de tijd bent die ik eerder in deze alinea beschreef. Alleen dat al zou voor mij een reden zijn om een game niet eindeloos opnieuw uit te blijven brengen. Op een gegeven moment is een game over zijn uiterste houdbaarheidsdatum heen en dat wordt het zuur.
Het eindoordeel van Patrick
Lamers
Saints Row IV: Re-Elected biedt een vracht aan content en als je de game nog niet eerder hebt gespeeld, dan kan het best de moeite waard zijn om dit op te pikken. Als je houdt van absurde humor dan zit je sowieso wel goed. Je moet dan wel door de gedateerde graphics en houterige besturen heen kunnen kijken. Mocht je al bekend zijn met deze game dan laat je deze waarschijnlijk links liggen, iets dat heel verstandig en volkomen begrijpelijk is. Om maar even terug te komen op de vraag aan het begin van deze review: nee, ik denk niet dat je games eindeloos moet blijven uitbrengen. Voor deze game komt de port eigenlijk simpelweg te laat.
- Absurditeit
- Veel te doen
- Humorvol
- Oogt gedateerd
- Besturing is houterig
Als Hoofdredacteur zijnde is Patrick altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes. Denk jij met een dikke scoop te komen, dan is Patrick je geheid al voor. Deze turbopapa’s gameverslaving begon ooit met DKC en The Legend of Zelda, maar kent vandaag de dag geen grens! Zelfs een tweeling in de luiers weet hem niet van zijn passie weg te houden.
