Review: SpongeBob SquarePants: The Cosmic Shake - Zorgeloos zooitje Xbox One

Het voelde als de dag van gisteren dat SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom - Rehydrated tot leven werd gewekt. Ik herinner mij nog goed hoe uitstekend deze game werd ontvangen. Nostalgie is een sterk goedje en dat bleek wederom bewezen te worden. Het had ook op mij invloed: ik beloonde de game met complimentjes hier en daar. Het wist mij terug te brengen naar een simpelere tijd. Een gelukkigere tijd? Laten we niet te veel dromen, want dat moeten we al doen in The Cosmic Shake. Kan ontwikkelaar Purple Lamp Studios wederom een sterk staaltje SpongeBob nostalgie leveren? Of wordt dat lastig wanneer je moet beginnen van nul af aan?

De idiotendoos zit vol met fantasie

Okay, stel je voor de aankomende drie zinnen even een Frans accent voor. Ahum. Ah, de Stille Oceaan. Een haven van vrede en kalmte. Totdat er natuurlijk weer eens een of andere toeter drie keer afgaat. Daar is SpongeBob en je raadt het nooit: hij is er klaar voor. Ditmaal is hij klaar om met zijn beste vriend Patrick naar Handschoen Park te gaan. Al snel lopen ze te klooien met een magisch goedje dat ze hebben gekocht van een bijzonder onbetrouwbare caravan. Dit zorgt ervoor dat er allerlei droomwerelden ontstaan en dat het weefsel van de werkelijkheid wordt opengescheurd. Yup, een doorsnee dag in Bikinibroek.

Wat The Cosmic Shake direct goed doet, is het introduceren van Patrick als partner. Ondanks dat hij is getransformeerd tot een ballon, blijft hij als een loyale beste vriend aan SpongeBobs zijde. Zo geeft hij de speler sturing, maar kan hij je ook opvangen wanneer je weer eens een sprong compleet verkeerd inschat en de dieptes in tuimelt. Wat vooral de meerwaarde is, is dat The Cosmic Shake aanvoelt als een buddy movie. Wellicht kun je het nog herinneren, maar de eerste film - die accuraat The SpongeBoB SquarePants movie werd genoemd - stond sterk doordat SpongeBob en Patrick altijd samen waren. Dat is hier zeker een pluspunt, ondanks dat het narratief verder niet dusdanig origineel of uitdagend is.

Dat het narratief niet al sterk is, is trouwens niet een gigantische domper; in de vorige game was het daarin ook geen hoogvlieger. Sterker nog, ik denk niet dat de animatieserie ooit bekendstond om diepgaande en filosofische vraagstukken en thema's. Waar het wel bekend om stond was F.U.N. en daarvan is er genoeg te bekennen. De levels zitten vol met verwijzingen naar de show en dat is als fan van de serie altijd leuk om te zien. De gehele bonte crew aan personages wordt leven ingeblazen door de originele acteurs en actrices. Ja, zelfs Meneer Krabs wordt ingesproken door de juiste acteur. Dat doet mij dan wat.

Dromen zijn geen bedrog

In The Cosmic Shake is het dus de bedoeling dat je je beste vrienden terughaalt uit de diverse droomwerelden. 3D-platforming is de kern van The Cosmic Shake. Alle droomwerelden steken zo in elkaar dat het zich toevallig heel goed leent voor glijbanen, obstakelbanen en andere platform klassiekers. Purple Lamp Studios heeft hun prioriteiten goed op orde: de 3D-platforming is vermakelijk en weet genoeg variatie te brengen. Daarnaast zijn er ook collectibles die je kunt verzamelen. Deze dienen als een goed excuus om levels opnieuw te bezoeken, wat Purple Lamp Studios erg handig heeft gedaan middels hun fast travel systeem met een royale hoeveelheid checkpoints. Het weet het beste van de vroege jaren 2000 te brengen, maar laat de elementen die verouderd zijn in het verleden rusten. Je hoeft bijvoorbeeld niet meer jezelf stuk te grinden, voordat je verder kunt met het verhaal. Het is wel zo dat de taken die je krijgt weer als vanouds voelen en niet per se op de goede manier. Vrijwel alle quests die je krijgt zijn fetch quests. Ik weet dat SpongeBob snel tevreden is, maar er ontbreekt hier echt wat variatie om de speler te doen blijven prikkelen.

Er was een bepaald level dat ik verreweg het beste vond in SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom - Rehydrated. Ik heb het natuurlijk over het droomlevel. Creativiteit ging hier compleet door het dak en de ontwikkelaars hadden alle tijd en ruimte om te maken wat ze wilden. In The Cosmic Shake zijn alle levels van dit kaliber. Elk level is een mengelmoes van een bekend thema, maar dan met flink wat droomachtige toevoegingen. Zo heb je een level waarin het Wilde Westen centraal staat, maar is er ook een 24/7 halloweenfeest aan de gang in Rock Bottom. Creatief is het zeker allemaal, maar weet je wat het ook is? Het is een flinke bende. De samenhang is niet bestaand en zelfs in de HUB is hier sprake van. Alles staat kriskras door elkaar - het is net alsof een kleuter een enorme bak met LEGO over de vloer heeft gesmeten om vervolgens diverse projecten tegelijkertijd in gang te zetten. Soms krijg ik het gevoel dat ieder lid van Purple Lamp Studios gewoon zelf wat aan het doen was en dat ze vervolgens de hele bedoeling aan elkaar gelijmd hebben. Niet alleen is er weinig samenhang, maar ook is er vaak weinig spraak van een opgepoetst product. Geen ramp, natuurlijk. Het is alleen wel een beetje vaag dat ik diverse levels kon breken door bepaalde jumps te doen die niet de bedoeling waren.

Is dit een sequel? Nee, dit is Patrick

Misschien moeten we het even hebben over datgene wat niemand mag weten - zelfs niet Octo's huis. The Cosmic Shake is zeker een nieuwe game, maar toch gaf het mij voornamelijk het gevoel dat het erg vergelijkbaar was met SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom - Rehydrated. Ja, want het zijn allebei 3D-platformers die voornamelijk geïnspireerd zijn door de games uit de vroege jaren 2000. Zeker waar, maar het gaat verder dan dat. Je ziet dat vele animaties zijn gerecycled. De droomwerelden hebben vaak ook iets weg van hun voorgangers - alsof je je bevindt in een remix daarvan. De soundtrack heeft tevens wat tracks die erg vergelijkbaar zijn, als we het toch hebben over remixes.

Dit is misschien nog wel het meest herkenbare in de combat. Ondanks dat er geen robots meer zijn en dat SpongeBob nieuwe vaardigheden heeft weten te bemachtigen, voelt het eigenlijk precies hetzelfde aan. Je rent wat in het rond en het gespuis komt achter je aan. Je keert je een keertje om, om ze zo een klap te verkopen en klaar is Kees. Ze vormen nooit echt een bedreiging. Zelfs niet wanneer je het opneemt tegen The Cosmic Shake-versie van een Alaskische Stier Worm. Ik moet ze wel nageven dat er meer variatie zit in de eindbaasgevechten dit keer. Ze hebben telkens een unieke insteek hoe je ze moet benaderen, al zijn ze niet heel uitdagend. Maar dat is misschien maar voor het beste - op deze manier blijft de game toegankelijk voor de voornaamste doelgroep van SpongeBob SquarePants. Dat zijn natuurlijk de jongste gamers onder ons.