De onzekere toekomst van de FPS-grootmacht Halo

Halo Studios, what if you miss? Tijdens het Bungie-tijdperk had je waarschijnlijk gehoord: 'I won't', maar de onzekerheid rondom de Halo-franchise is nog nooit zo nadrukkelijk aanwezig geweest. Mocht je nog niet helemaal op de hoogte zijn: vrijdag tijdens het Halo World Championship 2025 - de laatste officiële eSports beweging rondom Halo Infinite - wordt er vooruitgeblikt. Halo Studios heeft meerdere projecten in de maak en we gaan minimaal één onthuld zien worden. Echter, toch is dit niet per se het recept met kalmerende werking voor de fans. De toekomst rondom deze befaamde first-person shooter reeks is nog nooit zo onzeker geweest en als fan van het eerste uur, leef ik met knikkende knieën naar de verlossende woorden. Het probleem zit echter zo: ik weet niet wat ik wil horen.

Laat me je even voorstellen aan de Halo-speler in mij. The Devil in I - if you will. Een multiplayer fanatiekeling met de drang om elk potje glorieus te winnen, maar als het erop aankomt zich vooral verdiept in de lore van de campaigns. Het liefste met een co-op partner of twee, zodat je de meest hilarische momenten gezamenlijk opslaat in je bovenkamer en zo zorgen we voor herhalende verhaaltjes aan de keukentafel. Bungie's originele trilogie kent geen geheimen meer voor mij en ook spin-offs speel ik maar al te graag. 343 Industries kon mij minder goed bekoren, maar ik vond Halo Infinite oprecht een waardige opvolger en de beste Halo-game als we puur op de gameplay gingen letten. Datzelfde kan niet gezegd worden over Halo 5: Guardians - daar word ik altijd een beetje misselijk van als ik eraan terugdenk. Kortom: ik ben een Halo-gamer in hart en nieren, maar wel eentje met een hoge tolerantie voor de uitstapjes die de franchise heeft gemaakt. En toch voel ik mij ontzettend nerveus voor het aankomende evenement.

Je kan er bijna geld op inzetten dat Halo Studios gaat komen met een Unreal Engine 5-remake van Halo: Combat Evolved. De klassieker uit 2001 die geschiedenis schreef door een uitmuntende shooter-ervaring naar de huiskamer te brengen. De originele Xbox console-seller. De geboorte van Master Chief Petty Officer 117. Die overigens ook een totaal hinderlijke remaster ontving in 2011, maar laten we daar niet over beginnen - ik begon net mijn humeur op het juiste spoor te krijgen. Afijn, uiteraard hebben we dit verhaal vaker gehoord. Sterker nog, ik heb me vaak zat uitgelaten over remakes. Ik begin al helemaal te vroegtijdig te klagen als ze mijn favoriete games opnieuw uitbrengen. Resident Evil 4, Silent Hill 2 - ik ben eerlijk gezegd vaker de mond gesnoerd dan mij lief is, maar het voelt ditmaal anders. Wegens diverse redenen, helaas.

Een art director die opstapt en vervolgens zegt past iets te kunnen delen, als hij weet dat het volledig veilig is om te doen - daar gaan de nekharen bij vele gamers van overeind staan. Ik ga natuurlijk niet voorbarig met de vingers wijze - kuch Microsoft kuch - maar dit zijn geen goede signalen vlak voor je grote reveal. Een aantal insiders rapporteren dat er behoorlijk gesjoemeld wordt met AI binnen de studio's van Microsoft en dat zou natuurlijk perfect passen in de huidige course van de techgigant. Niet eens per se de investeringen in de bubbel genaamd artificial intelligence, maar ik doel meer op het absolute wanbeleid van de ontwikkelaars onder haar hoede. Ik ben de dood van Everwild, Perfect Dark, Contraband en vele andere gameprojecten niet vergeten. Voeg daarbij toe dat we dus te maken hebben met Unreal Engine 5 en daarbij komt meteen een drastisch belangrijk vraag naar voren: hoe ga je het Halo-gevoel dan overbrengen?

Is een Halo: Combat Evolved-remake gedoemd om te falen vanaf het startpunt? Nee, tuurlijk niet. Er zijn uiteraard punten te scoren hier. De iconische locaties herbezoeken, het spannende verhaal wederom beleven en de spelers die het eerste deel gemist hebben lekker meesleuren in het aangrijpende rabbit hole van Halo's universum. Ik snap waarom er gekeken wordt van een herleving van de eerste Halo-game. Ik hoop alleen wel dat er vooral gekeken wordt naar wat er extra toegevoegd kan worden. Stel je voor dat je heel de stream van Halo World Championship 2025 aan het checken bent en de enige boodschap voor jou is achteraf: ja, je kan in 2026 Halo: Combat Evolved nog een keertje spelen, maar dan in Unreal Engine 5. Dat zou een enorme domper zijn. Ik hoop dat Halo Studios vooral kijkt naar alle verloren content die de Halo-remake kan doen herleven. Blijf inderdaad met je klauwen van het origineel af, maar kijk wat erbij kan. De multiplayer-only wapens in de campaign? De narratieve elementen uit de boeken? Het wilde leven die alleen tevoorschijn kwam tijdens de E3-demo? De opties zijn eindeloos - en toch verbied ik mezelf om te dagdromen over hoe fantastisch dit uit de verf kan komen.

Vertrouwen komt te voet, steelt vervolgens je Warthog en gaat er met de vlag vandoor. Ik denk dat ik simpelweg geen antwoord heb op de hypothetische vraag die ik in het begin van dit artikel stelde. Ik weet niet wat ik van Halo wil zien en ik twijfel of ik nog wel iets überhaupt wil zien. Tuurlijk zou ik dolgraag zien dat de Combat Evolved-remake alle verwachtingen waarmaakt, terwijl we verwend worden met een strategische portie Halo Wars 3 en een teaser voor het volgende grote Halo-project. Maar het vertrouwen is simpel gezegd weg. De ooit rooskleurige bril die ik ophad rondom alles waar Halo voor stond, bevat tegenwoordig gitzwarte lenzen. Nee, niet door Halo Infinite. Wel door alles wat te maken gehad heeft met het management sindsdien. Het maakt niet uit waar Halo heengaat, ik ben erbij. Maar de reveal kan niet snel genoeg komen, zodat ik dit snel een plekje kan geven - en hopelijk hebben we het dan over linker rijtje in mijn wishlist.