Opinion: PlayStation versus Xbox: Herrie op de speelplaats

Betweterig, ‘hard to please’ en rete-irritant. Iedereen heeft vroeger wel eens zo’n figuur in z’n speelvriendengroepje gehad. Wat je ook doet en hoe hard je ook probeert om het diegene toch naar z’n zin te maken, het helpt gewoon niet. Het liefste zou je ze gewoon keihard uit je speelkring mieteren, maar ja… de juffrouw wil dat je elkaar - ondanks de kift - een handje geeft, sorry zegt en doorgaat. Momenteel is Sony PlayStation dat ene rotjoch. PlayStation wil niet dat Xbox die zandbak genaamd Call of Duty claimt. Deze kleuter is namelijk bang dat Xbox niet wil delen, of erger nog, wel wil delen, maar niet voordat hij expres heel de zandbak onderschijt. Lekker puh!

Wat is er aan de hand, kinders?

Inderdaad, leg eerst maar eens uit waar deze hele huilbui om draait. Het zit zo. Xbox - de bekende gaming-tak van het grote Microsoft - heeft enkele maanden geleden haar oog laten vallen op Activision, de uitgever achter de razend populaire Call of Duty-reeks. Voor de leken onder ons, dit is een vrij normaal fenomeen geworden in de gaming industrie. Vrijwel elke uitgever of studio heeft een prijskaartje en grote bonzen als Microsoft en Sony trachten deze onder hun vleugels te nemen, alsof het aartsengelen zijn. Zo heeft PlayStation flink in de buidel getast voor Destiny-ontwikkelaar Bungie en nam Xbox The Elder Scrolls-uigever Bethesda in de arm. “It’s all in a day’s work”, zoals de Amerikanen het zouden zeggen.

Over het algemeen loopt dit alles meestal zonder slag of stoot. Men doet harde zaken, maar belooft elkaar en passant dat men elkander niet in het vaarwater gaat zitten. Deze gentlemen’s agreement ging alleen niet meer op toen Xbox met Activision aan de haal wilde gaan. Volgens PlayStation zou een overname als deze desastreus zijn voor hen, gezien exclusiviteit omtrent Call of Duty hen naar alle waarschijnlijkheid de das om zou doen. Sony zet daarom alles in het werk om deze deal van tafel te krijgen, zelfs als het hier en daar de feiten een beetje moet verdraaien.

Ja, maar hij doet stom

PlayStation’s opperbaas Jim Ryan lijkt alleen niet door te hebben dat hij zich de laatste tijd profileert als een enorme paardelul, en eentje die met de dag groter lijkt te worden. De SIE president reist de halve wereldbol af om iedere dienstdoende functionaris in deze zaak aan zijn kant te lullen. “Xbox doet stom, want het gooit een lachwekkend bullshit-voorstel mij kant op”. “Phil Spencer doet allemaal wel leuk maar eigenlijk is het een stuk vreten die niet alleen PlayStation, maar de hele industrie wil ruïneren met z’n overnamevoorstel”. Het maakt niet uit of Jim ervoor naar Parijs, Brussel, Berlijn, Londen of Stompetoren moet vliegen. Als daar iemand verblijft die wel te porren is voor achterkamertjespolitiek, dan boekt ‘ie gewoon een ticket.

Maar ja, hoge bomen vangen veel wind en deze hele overname is inmiddels zo groot als een sequoia. Eerst zaten we allemaal aan onze apparaten gekluisterd om het hele Johnny Depp vs. Amber Heard gedoe te volgen, maar nu ligt Xbox vs PlayStation onder een enorm media-vergrootglas. Vooral PlayStation krijgt meer exposure dan het zou willen, helemaal nu stukken openbaar zijn gemaakt waarin Sony’s gaming-divisie zichzelf nog harder te kakken zet.

Xbox wil niet (eerlijk) met me spelen

PlayStation heeft namelijk een nieuw argument uit diens smoesjesdoos getoverd. Waar het eerder nog angstvallig vasthield aan het “Xbox komt niet met een goed voorstel en wil niet onderhandelen” excuus, moest men wat anders verzinnen omdat Nintendo en NVIDIA indirect hebben aangetoond dat Xbox best voor rede vatbaar is. De aangeboden Call of Duty deal - waarbij Xbox garandeert dat het de shooter nog zeker tien jaar multi-platform uitbrengt - werd door Nintendo en NVIDIA recentelijk met beide handen aangenomen. Niks geen gemaar, gewoon de hand schudden en door. Waar Sony moord en brand schreeuwt dat deze deal te absurd voor woorden is, hoor je de rest niet klagen over oneerlijkheid en gebrek aan onderhandeling. Soit, Nintendo en NVIDIA zullen lang niet zo veel te verliezen hebben, maar het laat wel zien dat Xbox niet onredelijk is.

Dus ja, wat moet je dan nog zeggen om aan te tonen dat Xbox snode plannen met je heeft? Weet je, zeg gewoon dat ze van plan zijn om de boel te saboteren! Zo’n tienjarige deal heeft namelijk geen enkele waarde wanneer Xbox moedwillig een defect product aan je levert, aldus PlayStation, die nu ineens suggereert dat de PlayStation-versie van Call of Duty naar alle waarschijnlijkheid bewust vol bugs zal worden ontwikkeld wanneer Xbox met de franchise mag gaan lopen. Ik verzin het niet, mensen. Ik zou willen dat ik het verzon.

An inconvenient truth

Ergens schaam ik me er tegenwoordig gigantisch voor dat ik van oudsher een PlayStation-gamer in hart en nieren ben. Atijd heb ik het Japanse merk omarmd en gekoesterd. Vol trots stalde ik altijd mijn PlayStation-consoles uit, ‘for all to see’, maar vandaag de dag zet ik niet eens mijn PS5 meer aan. Nooit had ik gedacht dat het joviale PlayStation me recht in de armen van Team Xbox zou drijven, een partij wiens reputatie ook niet geheel smetteloos is. Maar wanneer je als machtig PlayStation moet terugvallen op moddergooien om je marktpositie te verzekeren - want daar draait het allemaal om - dan schaam ik me toch wel een beetje voor mijn fandom.

Want zeg zelf, iedereen kan op z’n vingers uitrekenen dat Microsoft nooit en te nimmer keuzes gaat maken die ook voor hen negatief uitpakken. Exclusiviteit lijkt op de ultieme troefkaart, maar besluiten om een game niet naar een concurrerend platform te brengen, wetende dat dit platform goed is voor een dikke meerderheid in het console-landschap, is pure economische zelfmoord. Dat weet jij, dat weet ik, en dat weet Sony diep van binnen ook. Nee, dit hele handeltje heeft volgens mij niks meer met exclusiviteit te maken. PlayStation lijkt intussen op dat ene verwende joch met een vrachtlading aan perfect speelgoed die dat ene toffe Action Man poppetje niet wil delen “omdat juist die Action Man de aller aller allerbeste is”.

Zucht...