Preview: Elden Ring - FromSoftware definieert deze generatie

Oh, Elden Ring. Ik heb nu ongeveer tien uur mogen spelen. Uren die voorbij gevlogen zijn. Mijn tijd bij Gameliner is gevuld met vele (p)reviews. Van geweldige games, tot vreselijke games. Heel zelden komt het voor dat je een echt meesterwerk op je pad vindt. Bij mijn vroege toegang tot Elden Ring, overviel mij een gevoel, wat ik misschien één of twee keer eerder heb gevoeld. Het voelde alsof ik getuigen was van iets ontzettend speciaals. Alsof er voor mijn ogen geschiedenis werd geschreven. Kom, ik leg het je uit. Dit is de preview van Elden Ring. Oh, Elden Ring.

Meer dan grote Dark Souls

Ik weet oprecht niet waar ik moet beginnen met deze preview. Ondanks dat we maar een fractie van de map hebben mogen spelen, zat deze tot de nok toe vol gevuld met content. Fromsoftware heeft in deze demo al bewezen dat ze het concept van open wereld games beter kunnen uitvoeren dan 95% van de concurrentie. Elden Ring heeft een adembenemende wereld en het is er geen moment saai. Het weet ontzettend sterk de exploratie op de eerste plek te zetten, iets wat we zien in de grootmeesters van het genre, zoals Breath of the Wild. Er zijn amper lege plekken in The Lands Between. De wereld is dichtbevolkt en daardoor voelt elk uithoekje van de map uniek. Waar je ook heengaat, je vindt iets van waarde.

Je kunt er voor kiezen om de main quest te volgen, maar ik ging met mijn eigenwijze kop lekker mijn eigen gang. Ik kwam terecht op een strand, wat weer leidde tot een grot. Deze grot zat gevuld met demi-mensen, die op mij joegen terwijl het pikdonker was. Terwijl ik blind door deze chaos renden, kwam ik in een arena, waar de twee chieftains van de demi-mensen mij opwachtten en mij vlug kapot sloegen. Nadat ik mijn strategie hervormde, stapte ik als winnaar uit de bus. De kleinere demi-mensen die getuigen waren van mijn strijd, knielden en smeekten voor hun levens. Ik vervolgde de tunnel, om uiteindelijk uit te komen bij een eiland, geïsoleerd van de rest van het strand. Wat vond ik op dit eiland? Een kerk met een cult die draken verijdeld. Dit is één van de talloze memorabele momenten in mijn tijd met de demo van Elden Ring. De wereld zit gewoon zo verdomd goed in elkaar.

Elden Ring weet precies wat ze moeten doen om een open wereld vermakelijk te maken. Het is makkelijk om door de wereld heen te reizen. Dit doe je via je eigen Torrent. Dit magische rijpaard dient niet alleen als je per directe taxi, maar is ook te gebruiken in combat. Het is een compleet nieuwe richting voor de Soulsborne-games, maar het is zoals je verwacht weer uitstekend uitgewerkt. De wereld heeft ook diverse fast-travel punten en heeft een map waar je zelf belangrijke punten kunt markeren. Deze fragmenten verzamel je zelf, waardoor je nog steeds altijd bezig bent met exploratie. Je merkt wel dat de game nog af en toe moeite heeft met realiseren van de open wereld op je scherm. Kleine technische mankementjes, zoals pop-in en texture-details die wat minder waren, maar niks wat je ervaring verpest. Buiten het feit dat de game natuurlijk pas over vier maanden in de winkelschappen ligt.

Put these foolish ambitions to rest

Stel je nou voor dat je nog steeds helemaal geen zin hebt in het open wereld gezeik, dan is Elden Ring nog steeds een uitstekende keuze. De wereld zit namelijk gevuld met dungeons. Deze area's zijn 100% pure Dark Souls-actie. Je wordt in de rug gestoken, je wordt overvallen en de omgevingen zijn vaak erg benauwd en lokken een gevoel van claustrofobie uit. Zoals ik net al benoemde zijn sommige grotten compleet donker, waardoor het een soort horrorscenario wordt. Hier is je fakkel je beste vriend, het enige lichtpuntje in je leven, ha-ha.

Veel wat je ziet in Elden Ring is natuurlijk vergelijkbaar met Dark Souls. In de kern is dit ook echt een Souls-game. Je hebt de NPC's die hun eigen dingen doen, de gelimiteerde spawnpoints waar je jezelf kan healen en de vijanden die goed te doen zijn. Tenminste als je normaal doet. Het moment dat je slordig begint te spelen, steekt Elden Ring de gehele vuist waar de zon niet schijnt. Dit kun je gelukkig voorkomen. In Elden Ring zijn spells weer terug aan de top van de voedselketen. Enorme variatie en kracht komen kijken bij deze vaardigheden. Ik had voor de test een strength-build met een faiths-sausje eroverheen. Dus naast de geweldige greatsword en armor-set die ik aan had, want ja strength zorgt er eindelijk voor dat je makkelijker zwaar armor aan kan trekken, spuwde ik zo nu en dan ook vuurwerk uit mijn oogballen.

Aan de multiplayer ben ik helaas nog niet toegekomen, omdat ik bezig was met alle content die verborgen zat in de demo. Je kunt echter als Koos vriendloos nu ook je eigen maatjes oproepen. Dit zijn gamechangers gebleken. Ik had een roedel wolven die ik in specifieke area's kon oproepen, wat mij cruciale ademruimte gaf tegen een lastige boss. Ik ben benieuwd hoe ze dit gaan balanceren in de volledige versie van Elden Ring. Je kunt nu ook je weapon arts (die we kennen van Dark Souls III) op verschillende wapens zetten. Dit biedt een enorme hoeveelheid diepgang aan hoe je je build maakt en ik kan niet wachten om te zien wat de fans van de Soulsborne-franchise kunnen bedenken.

Voorlopig oordeel Bram de Tarnished-man

Weet je wat ik het vervelendst vond aan de demo? Dat het een demo was en dat ik nu niet de volledige game aan het spelen ben. De manier hoe deze open wereld in elkaar steekt, de toevoegingen en verbeteringen aan de combat, alles lijkt af te streven op iets subliems. FromSoftware's magnum opus in de maak en als je kijkt naar hun portfolio, is dat een onwerkelijke prestatie. Als je net zoals ik geen genoeg kan krijgen, bekijk dan hier meer dan vijftien minuten aan Elden Ring-gameplay. Het is nog eventjes wachten tot we kunnen gaan zoeken naar datgene waar we naar verlangen. Oh, Elden Ring.