Review: Gord - Donker en gruwelijk Pc

Als er een bekende game is die gebaseerd is op de Slavische mythes en verhalen, dan is het wel The Witcher 3. Uiteraard is deze franchise gebaseerd op de boeken van Andrzej Sapkowski, maar het gaat vooral om de ontwikkelaars die mee hebben geholpen aan die game. Covenant.dev heeft namelijk een aantal ex-medewerkers van CD Projekt Red in dienst en dat is te merken. Gord biedt een gruwelijke en donkere wereld met monsters en mensenoffers. Voeg daar nog wat strategie en city-builder elementen aan toe en je hebt mijn aandacht al gegrepen. Kom maar op met die Horrors en monsters! Ik weet ondertussen wel hoe ik moet overleven in dit soort games. Maar is die beloofde gruwelijke wereld en mix van genres genoeg? De preview van Gord gaf in ieder geval al hoop.

Mythes worden werkelijkheid in Gord

Direct bij het opstarten van Gord moet je al een keuze maken. Ga je voor de campagne waarin alles wordt uitgelegd en je het verhaal meekrijgt? Of duik je per direct in de custom scenario’s? Hoewel jij die keuze maakt, is het toch wel duidelijk dat het de bedoeling is dat je eerst de campagne afrondt. In totaal zijn er tien levels, maar de eerste twee moet je vooral zien als de tutorial. De campagne is zodanig opgebouwd dat je elke keer toegang krijgt tot nieuwe gebouwen. Hierdoor heb je pas in level zes toegang tot alle gebouwen en krijg je meer vrijheid. Je bent ongeveer één à twee uur bezig met een level. De wereld van Gord is gruwelijk en zit vol met monsters en de Horrors. Dit zijn grote monsters die regelrecht uit een nachtmerrie lijken te zijn gekomen. Zij heersen over de gebieden en je zult dan ook hun wensen tegemoet moeten komen. Als je tenminste niet wil dat de bewoners van jouw kamp voor hun leven moeten vrezen. Het vermoorden van deze Horrors is namelijk niet zo eenvoudig. De koning wil dit zuidelijke land overnemen en heeft vooral interesse in het goud. Hierdoor wordt ambassadeur Edwyn samen met jou op pad gestuurd om Boghan, de leider van de Tribe of the Dawn, te ontmoeten. In het verhaal ga je op zoek naar de kaart met de goudmijnen en kom je de Wildfolk tegen. Dit volk valt in principe nooit onschuldige mensen aan, maar worden door een onbekende macht telkens naar jouw nederzetting gedreven. Er lijkt veel meer aan de hand te zijn in het zuiden dan iedereen in gedachten had.

Als je kijkt naar de gruwelijke wereld van Gord, dan valt het verhaal eigenlijk een beetje tegen. De cutscenes zitten goed in elkaar en met de opbouw van het verhaal is in principe niets mis. Toch had ik er wat meer van verwacht. Je komt de god van de onderwereld, The Might of Žmij, tegen. Maar de Horrors houden zich redelijk afzijdig. In ieder geval in de eerste zes levels. Hoewel er acht verschillende Horrors aanwezig zijn, zijn niet alle eisen even lastig In te willigen. Het offeren van een kind is namelijk zo gebeurd, hoe vreselijk het ook klinkt. De plaag die ze veroorzaken, heeft invloed, maar toch vond ik de Horrors wat tegenvallen. De details en de geschiedenis van het land, de goden en de Horrors wordt verteld door The Chronicle. Dit boek mist pagina’s en tijdens het spelen kun je deze vinden en vrijspelen. De pagina’s worden aan je voorgelezen en bieden ook een tekening. Het is pas op dit moment dat de interessante wereld echt de aandacht krijgt en de inspiratie van de Slavische mythes naar voren komen.  

Overleven betekent opletten

De gameplay van Gord is een mooie mix van real-time strategy, survival en het koloniesim genre. Het begin van een scenario is altijd hetzelfde. Het is de bedoeling dat je een palissade bouwt, zodat er een nederzetting ontstaat en je bewoners veiliger zijn. Het eerste gebouw dat je plaatst is een houthakkerskamp, maar je speelt meer gebouwen vrij. Dit is gebonden aan het level van de nederzetting en daardoor is er weinig variatie aanwezig. Het voedsel wordt in het begin vooral bepaald door het verzamelen van paddenstoelen, het vangen van vis en het jagen op herten. Door klei en uiteindelijk ijzer te verzamelen kun je de gebouwen en je palissade upgraden. De palissade die je hebt neergezet, is te klein als je het vergelijkt met de grootte van de gebouwen. Hierdoor is het mogelijk om je kamp uit te breiden, maar dit systeem is nogal frustrerend, want de game bepaalt aan welke kant de uitbreiding plaatsvindt. Het negeert gerust de regel dat een plas water niet omringd mag worden. Wanneer de locatie van ijzer of goud te ver van je nederzetting is, kun je een buitenpost bouwen. Tijdens het spelen ben je dus bezig met een aantal zaken. Ten eerste dat er genoeg voedsel en grondstoffen aanwezig zijn. Ten tweede dat de bevolking niet gek wordt. Wanneer ze buiten de nederzetting in het donker werken, wordt hun sanity-meter steeds minder. Je moet ze zelf naar binnen sturen naar de mederij om bier te drinken. Wanneer je dit niet doet krijgen ze een mentale aandoening. Er zijn ook fysieke aandoeningen aanwezig. Deze vinden vooral plaats wanneer iemand wordt aangevallen en bewusteloos neervalt. Je krijgt dan nog de kans om ze tot leven te wekken. Dit is het niet altijd waard, want een scout met gebroken botten is niet handig. Hij is dan te langzaam. Deze aandoeningen zijn alleen bij de twee verschillende heksenhutten op de map op te lossen, maar in mijn game kreeg ik dit niet aan de praat. Helaas wordt Gord een beetje geplaagd door bugs, want ik kon soms ook geen lijk oprapen en de vissen keerden niet meer terug naar de ponden.

Naast dat je bezig bent met micromanagement moet je ook nog de map verkennen en iedereen verdedigen. De Wildfolk-stam valt gerust je kamp aan en probeert door de palissade heen te breken. Je bevolking is niet altijd slim genoeg om dan hun taken te laten vallen en te schuilen. Je zult dan ook soldaten moet trainen. Het grootste probleem is dat de soldaten in verhouding veel te veel geld kosten. Ik kreeg per scenario in ieder geval meerdere keren de melding dat de goudvoorraad alweer op was. Wanneer je veel vijanden tegelijkertijd aanvalt, voelt het vechten soms wat onhandig aan. Er zit namelijk een kleine vertraging tussen het geven van de opdracht en de uitvoering. Met de scout en wat soldaten kun je de map verkennen. Dit is noodzakelijk, omdat je op deze manier klei, ijzer en goud vindt. Daarnaast zijn er allerlei kistjes, schatten en andere handige zaken te vinden. Zo vindt je regelmatig kleitabletten, wapens en kettingen die bonussen geven. Ook dit is onderdeel van de micromanagement, want een soldaat moet het voorwerp eerst aan iemand anders geven. Je hebt geen algemene inventory. Door de vijanden die rond het kamp en de belangrijkste grondstoffen ronddolen te vermoorden, wordt het veiliger voor de werkers die buiten de nederzetting werken. Er zijn genoeg monsters op de map te vinden. Denk aan wormen, spinnen, wolven en andere gedrochten. Het vermoorden van deze beesten zorgt vooral voor ervaring. Wanneer een bewoner veel hetzelfde werk doet, wordt hij hier namelijk beter in. Aangezien je bewoners mee kunt nemen naar het volgende level in de campagne, is dat ontzettend handig. Het verkennen zorgt er ook voor dat je kans hebt om iemand die gevangen zit te bevrijden. Je hebt dan al snel een vechter erbij en hoeft dan niet te wachten op de kinderen die worden geboren.

Keuzes en verrassingen horen erbij

Het vechten zit simpel in elkaar. Je hoeft alleen maar te klikken en je soldaten vallen dan met hun specifieke wapens aan. Wanneer de gezondheidsbalk laag is, zijn er bloemen in de omgeving die je kunt gebruiken. Een handige toevoeging, want hierdoor heb je meer vrijheid om te verkennen, zonder dat je telkens terug moet naar de nederzetting. Om je een handje te helpen is er een heks aanwezig die magie kan inzetten. Je moet hiervoor wel een tempel hebben en dat vergat ik tijdens de campagne nog wel eens te gebouwen. De spreuken die ze heeft, zijn echter wel ontzettend handig. Met de Slavische mythes als inspiratiebron is dit een toevoeging die zowel past bij de wereld als de gameplay. Je kunt wel indenken dat de gameplay van Gord grotendeels hetzelfde blijft. Om te overleven is vooral de start van elk scenario hetzelfde. Toch zitten er nog wat verrassingselementen aan. Tijdens het spelen krijg je willekeurige zijmissies en dilemma's voor je kiezen. Laat je de verzamelaar een gekleurde paddenstoel opeten? En geef je mensen toegang tot je nederzetting om een gebouw te upgraden? Het heeft allemaal effect op de mentale gezondheid van je bewoners en heeft soms nare gevolgen. Dat de dilemma’s niet altijd even accuraat zijn, ik had bijvoorbeeld geen verzamelhut die toch instortte, zie ik door de vingers. Daarnaast heeft elke bewoner zijn eigen persoonlijkheid. Sommige zijn bang voor de beesten en kunnen niet vechten. Terwijl iemand anders juist snel door het bos kan navigeren en al ervaring heeft met houthakken.

Voor de uitdaging en het verder verkennen van Gord moet je vooral bij de custom scenario's zijn. Je kunt bepalen hoe moeilijk de game is en wat je allemaal wil tegenkomen. Je kunt de grootte van de map bepalen, de mensen waarmee je start, hoeveel monsters er zijn en hoe vaak je wordt aangevallen. Je kunt zelfs bepalen welke biomen er aanwezig zijn en wie de Horror is. Omdat het een custom scenario is moet je ook een einddoel selecteren. Er zijn zeven einddoelen waaronder het verslaan van een Horror en het volledig uitbreiden van je nederzetting. Je kunt ook kiezen voor de Endless Mode, waarbij je alle vrijheid krijgt. Dit is dan ook het enige custom scenario waar je geen tijdslimiet krijgt. Bij de andere zes scenario’s krijg je twee uur de tijd om het doel te behalen. Daarna krijg je de optie om nog verder te spelen of een nieuw scenario op te starten. Je bent dus al gauw een aantal uren zoet met deze game.