Review: Star Wars Jedi: Survivor - GOTY kandidaat PlayStation 5

Star Wars Jedi: Survivor is voor velen al een gedoodverfde kandidaat voor Game of the Year 2023. Knap, want zoveel hebben we nog helemaal niet kunnen zien van de game. Tot vandaag dan, want in het diepste geheim waren de Sith Lords van de gamingindustrie druk bezig met het reviewen van deze game. Krijgt de opvolger van Star Wars Jedi: Fallen Order het befaamde Gameliner GOTY keurmerk? Je leest het in de Star Wars Jedi: Survivor review voor de PlayStation 5!

The force is strong in this one

Star Wars Jedi: Survivor is een direct vervolg op Star Wars Jedi: Fallen Order dat in 2019 verschenen is. Wederom kruipen we in de Midi-Chlorians van Cal Kestis die het als één van de weinige Jedi opneemt tegen het oprukkende Empire. We hebben in de vijfjarige (in-game) afwezigheid echter het een en ander niet meegekregen, aangezien Cal nu een stukje ouder is, de crew van de Mantis uit elkaar is en Cal optrekt met een nieuw clubje mensen. Wat begint als een simpel klusje voor wat intel, ontvouwt zich al snel tot een episch duel tegen de Empire en een zooitje ongeregeld in de vorm van de Nihil, een clubje genadeloze Marauders. Cal krijgt flink wat te verduren, maar gelukkig is onze lone wolf nooit helemaal alleen. BD-1 is namelijk nog altijd van de partij en gaandeweg het avontuur maken we nieuwe vrienden, maar zien we ook oude bekenden terug.

Afijn, zit er een beetje vernieuwing in de game? Jazeker, sowieso wil ik even vooropstellen dat je het avontuur als een volleerd Jedi start. Dat wil zeggen dat Cal niet op mysterieuze wijze al zijn ervaring uit de vorige game is verloren. Hierdoor ben je vanaf het eerste moment in staat om de Force Powers in te zetten en om bijvoorbeeld je Double Bladed lightsaber te gebruiken. Ook in de gameplay zelf is er weinig aangepast, zo is Survivor nog altijd een Soulslike waarin vijanden terugkeren wanneer je even op adem komt bij een van de vele meditatiepunten. Waar wel verandering in is gekomen, is de diversiteit in stances, oftewel vechtstijlen. Je krijgt er namelijk in totaal vijf tot je beschikking, waarvan je er slechts twee tegelijkertijd kunt equipen. Je start met een Single-Blade (neutraal) en een Double-Blade (snel en long range). In de loop van het avontuur ontgrendel je echter ook een Dual Wield (snel en short range), blaster (Long range) en Cross Guard (Heavy) stances. Ieder heeft zo zijn eigen voordelen en speelstijl, het is aan jou om jouw ultieme speelstijl te ontdekken. Allemaal zijn ze erg fijn, vooral de Cross Guard is lachen met zijn Kylo Ren-achtige saber die aanzienlijk langer, maar ook zwaarder is. Het is echter wel jammer dat je moet kiezen om twee specifieke stances te equipen. Hierdoor ontwikkel je namelijk al snel een voorkeur voor bepaalde vechtstijlen waardoor je de anderen een beetje links laat liggen.

Naast de eerdergenoemde bestaande powers, ontgrendel je er echter ook nog een flink aantal. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om middels Jedi Mindtricks vijanden tegen elkaar op te zetten, de force te gebruiken om door force fields te dashen en nog veel meer. Daar stopt het echter niet. Aangezien de planeten flink gegroeid zijn in formaat (dat we kunnen verkennen, tenminste) kiest Cal ervoor om niet langer ridder te voet overal naartoe te reizen. Wil je razendsnel van punt A naar punt B, dan kan je nu gebruikmaken van de Medidatie punten die nu tevens dienen als fast travel locaties. De eerdergenoemde Jedi Mind trick kan echter ook gebruikt worden op de lokale fauna. Hierdoor is het mogelijk om bepaalde dieren te mounten zodat je die kunt gebruiken om hoger te springen, sneller te rennen of om zelfs stukjes te vliegen. Een kleine toevoeging, maar wel een toevoeging die de nodige variatie in gameplay met zich meebrengt.

Space, so much space

Waar de kritische noot in Star Wars Jedi: Fallen Order lag op dat het redelijk rechtlijnig avontuur is, is dat in Survivor aanzienlijk anders. We reizen niet langer van hot naar her, maar krijgen redelijk grote gebieden voor de kiezen waar overal wel wat te ontdekken is. Uiteraard kruipen we nog altijd in de cockpit van de Mantis om de nodige kleinere locaties te bezoeken waar missies te spelen zijn, maar over het algemeen spenderen we een groot deel van de playthrough op de planeten Koboh en Jedha. Deze grote werelden zijn bezaaid met locaties om te verkennen, vergrendelde gebieden voor een later moment en kunnen we zoeken naar de nodige collectibles. Een groot deel van de collectibles bestaat uit lore, maar er is zoveel meer. Zo is Cal volledig te customizen met nieuwe outfits, haarstijlen en gezichtsbeharing. Ook BD-1 ontkomt de make over niet. Deze is - evenals de lightsabers en blaster - volledig te voorzien van een likje verf, de nodige opzetstukken en een brede variatie aan samenstellingen.

Alhoewel Jedha een groot gebied is, is Koboh toch wel de primaire locatie waar we ons gaan bevinden. Deze planeet in de Outer Rim is een vluchthaven voor kolonisten die nergens anders terecht kunnen. Hier bevindt zich tevens Greez’ bar waar je nieuwe NPC’s kunt huisvesten. Het kleine stadje is dan ook constant in ontwikkeling en wordt regelmatig aangevuld met nieuwe personen die je gaandeweg het avontuur bent tegengekomen. Deze geven vervolgens weer opdrachten, verschaffen mini-games of maken de stad juist mooier. Je kunt het vergelijken met Monteriggioni uit Assassin’s Creed 2, waarin je tijdens ieder bezoek weer nieuwe dingen kunt spotten, nieuwe gesprekken aangaat en waar je altijd weer kunt toeleven naar verbetering. Het is een mooie toevoeging die de NPC’s net dat beetje diepgang geven dat zo ontbrak in de voorganger.

Een ambitieus project

Een kleine noot voordat we aan dit onderwerp beginnen, wij zijn bezig geweest met de game voordat de day 0-patch is uitgebracht. Tevens hebben wij op de dag van de patchrelease de game nogmaals gespeeld om te checken wat er is verbeterd. Alhoewel Star Wars Jedi: Survivor geen 100% open wereld game is, voelt deze wel zo aan op sommige momenten. Jedha en Koboh zijn gigantisch in omvang en dat merk je af en toe ook wel aan de performance. Toegegeven, bij de release van de day 0 patch werd het al een stuk beter, maar de nodige drops in framerate waren zonder twijfel overduidelijk zichtbaar, ook na het patchen. Dit gebeurt voornamelijk op Koboh wanneer je in de buurt bent van de kabbelende rivieren. De game beschikt over een quality- en performance-modus, maar dit probleem bleef ongeacht de modus duidelijk zichtbaar. Daarnaast zijn de animaties ook lang niet altijd even vlekkeloos. Veelal leidt dit tot hilariteit, waarin bijvoorbeeld een zittende NPC een soort van begint te headbangen omdat je achter hem of haar staat.

De animaties vinden wij een klein smetje op een fantastische game. Er zitten echter wel iets grotere struikelblokjes in de game die wellicht wat meer frustratie oproepen. Zo dien je regelmatig met force powers deuren te open of rasters weg te trekken. Dit kan echter alleen wanneer een prompt voor L2 of R2 op het voorwerp verschijnt. Het probleem is echter dat deze niet altijd tevoorschijn komen of slechts een halve seconde in beeld zijn. Dan kan je nog zo force poweren wat je wil, maar die deur gaat niet open. Hierdoor kan je soms een minuut lang bezig zijn om de juiste hoek te vinden en de trigger in te drukken op exact het juiste moment. Ben je het moment echter voorbij, dan ben je dat kleine stukje frustratie alweer snel vergeten. De locaties zien er namelijk stuk voor stuk prachtig uit. Daarnaast krijg je continu een sterke soundtrack te horen onder het genot van wat lightsaber geweld.