Sonic Racing: CrossWorlds review - Sneller dan ooit

In juni moest de Blue Blur met argusogen toekijken hoe ’s werelds bekendste loodgieter achter het stuur kroop in Mario Kart World. En zoals gewoonlijk zoekt SEGA de directe competitie op met een eigen kartracer in de vorm van Sonic Racing: CrossWorlds. ’s Werelds snelste egel kruipt opnieuw achter het stuur om vriend en vijand te bestoken met items en powerdrifts. Maar is het ook een succes? En weet Sonic zich een beetje staande te houden naast die eerdergenoemde powerhouse? Je leest het in onze Sonic Racing: CrossWorlds review!

Where worlds collide

De Sonic Racing-franchise is toe aan een nieuw deel binnen de serie, en voor dit deel pakt SEGA flink uit. Sonic Racing: CrossWorlds bevat een uitgebreid roster, een groot aantal tracks, volledige customisation-opties en een interessante nieuwe mechanic. Deze kartracer doet precies wat je ervan verwacht; hij is chaotisch, razendsnel en bevat genoeg gameplayelementen om zelfs als gedoemde achterblijver nog een comeback van jewelste te maken. In de game strijden we in acht verschillende cups, ieder voorzien van vier tracks, voor de hoofdprijs. Dat doen we op vier moeilijkheidsgraden/snelheden. Weet je alle acht te winnen, dan ontgrendel je de volgende moeilijkheidsgraad. Dat draagt bij aan de replayability, zeker omdat je in elke cup tegen een willekeurige rivaal strijdt. Versla je alle rivalen (23 personages in totaal), dan ontgrendel je iets speciaals. Wat dat speciale is, laten we natuurlijk nog even in het midden.

Hoewel bovenstaande misschien wat repetitief klinkt, valt dat in de praktijk reuze mee. Geen enkele race is hetzelfde, en dat komt voornamelijk door die nieuwe mechanic waar ik het eerder over had. CrossWorlds heeft namelijk leentjebuur bij Ratchet & Clank: Rift Apart gedaan. Tijdens elke race rij je door een “Travel Ring” die je in diezelfde ronde nog naar een andere locatie of dimensie transporteert. De leider van de race bepaalt welke ring wordt geactiveerd.Zie je een track door de ring die je lekker ligt, dan rij je door de vooraf bepaalde ring. Zie je echter een track waar je echt geen zin in hebt, dan gooi je met de dobbelsteen en kar je door de willekeurige variant. En win je genoeg races, dan krijg je toegang tot de Frenzy Ring, die random modifiers toevoegt aan de race. Het systeem werkt verrassend goed en zorgt voor constante variatie. Het is bovendien indrukwekkend dat SEGA al die verschillende werelden toont zonder in te leveren op performance.

Vorm je eigen ervaring

Leuk, zo’n Grand Prix-modus, maar er is gelukkig meer te doen. Sonic Racing: CrossWorlds bevat naast de traditionele Grand Prix ook Race Park; een meer party-georiënteerde modus met zes diverse racetypes. Deze races zijn grotendeels teamgebaseerd en doen denken aan de vorige game, Team Sonic Racing. Ze zijn bovendien beschikbaar in de online modus, mocht dat je voorkeur hebben. Daarnaast kun je zelf online lobbies aanmaken (inclusief AI) en kun je jagen op de snelste tijd in de Time Attack-modus. Wat dan wel weer jammer is, is het gebrek van ook maar enige vorm van verhaal. Ja, de rivalen hebben onderling wat interactie, maar echt een reden of motivatie komt in deze game niet naar voren. En dat is jammer, want je zou hier best een leuk verhaaltje doorheen kunnen rijgen.

Afijn, qua modi en matchtypes biedt CrossWorlds dus genoeg content om je een tijdje zoet te houden. Je bent bovendien constant tickets aan het verzamelen. Met die tickets ontgrendel je nieuwe auto-onderdelen, verhoog je de vriendschap met coureurs, en speel je nieuwe content vrij. Heb je bijvoorbeeld tweehonderd tickets, dan kan je een nieuwe voorkant van een auto aanschaffen. Die customisation gaat best ver, want je kunt zelfs wagens samenstellen in diverse categorieën met drie verschillende onderdelen en talloze visuele opties. Bevalt de voorkant van die preset niet, dan wissel je die gewoon om voor een ander. En voor je het weet ben je een uur verder, maar heb je wel je droomwagen klaarstaan. Die vrij te spelen content heeft dus directe invloed op je statistieken, driver plate (waarmee je gadgets kunt gebruiken), en zorgt voor voldoende motivatie om te blijven grinden. En even tussen ons, die tactiek werkt. Ik betrapte mezelf erop dat ik veel meer tijd in de game stak dan ik van tevoren had verwacht.

Wel vind ik het jammer dat de roadmap zo nadrukkelijk zichtbaar is in de game. Je ziet namelijk al personages en cups die pas over een of twee maanden verschijnen. Waarom ervoor gekozen is om deze zo nadrukkelijk te tonen voor release begrijp ik simpelweg niet. Die hadden namelijk prima verborgen kunnen blijven tot release. Het had mij namelijk waanzinnig geleken om direct met diverse SEGA-personages Sonic Racing: CrossWorlds te bestormen, maar dat is op het moment simpelweg niet mogelijk. Nu voelt het alsof je iets mist, wat eigenlijk onterecht is.

Maar evenaart CrossWorlds de grote concurrent?

CrossWorlds weet zich redelijk staande te houden tegenover die besnorde concurrent. Niet alleen omdat de game qua opzet anders is, maar ook omdat deze gebruikmaakt van de grafische kracht van de hedendaagse hardware. De game draait soepel, zowel in splitscreen als solo. Knap gezien de chaotische aard van het spel. Zeker wanneer je de plate levelt en meerdere items tegelijkertijd bij de start in beeld verschijnen, kan het behoorlijk druk worden. Ik moest af en toe de game even pauzeren vanwege een sensory overload. Niet erg als je daarvan houdt, maar ik vond het op momenten wel wat veel.

Het multiplayeraspect zit verder prima in elkaar. Een potje opzetten is eenvoudig, en zelfs een complete leek zoals mijn vrouw kon eenvoudig aan de slag. En ja, ook tijdens het spelen. Net zoals in Mario Kart biedt CrossWorlds assistentie bij het gas geven, sturen en tricksysteem. Daardoor is de game verrassend toegankelijk, wat zeker een paar pluspunten oplevert. Is het echter net zo leuk voor een non-gamer als Mario Kart? Als ik mijn vrouw moet geloven, dan is dat niet helemaal het geval. Die zei na een paar races: “Het is geen Mario Kart.” Ik kijk daar iets anders naar. CrossWorlds is anders van aard en focust zich wat meer op progressie en doelgericht karten.