Drie van die: Star Wars scenes die mijn kaak op de grond deden vallen

Star Wars is het klassieke voorbeeld van een modern sprookje. Het heeft alle ingrediënten in zich om door menig persoon geliefd, of op zijn minst gewaardeerd, te worden. Sinds de jaren '70 vermaakt men zich met de moderne variant van 'Er was eens' in de vorm van de films, boeken, comics, games en wat nog meer. Het is tenslotte tijdloos vermaak en het zegt genoeg dat de franchise het nog steeds zo goed doet. Met de komst van Star Wars The Last Jedi ben ik gaan graven in mijn geheugen om te kijken welke scenes voor mij het dikst van allemaal waren. Zo dik, dat mijn kaak van verbazing op de grond viel of soms mijn oren deden suizen. De drie zijn niet per se in volgorde. En om het maar meteen te benadrukken: het is mijn keuze want ongetwijfeld dat mensen andere scenes een warm hart toedragen. Let op, want er zijn spoilers. Enfin, om maar te beginnen met een beroemde intro:

In een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan zijn drie van die dikke scenes uit Star Wars die mijn kaak op de grond doen vallen.

Star Wars V: The Empire Strikes Back: The Battle of Hoth

Tja, hoe kan het ook anders. Deze scene is juist hetgeen wat voor mij Star Wars uitstraalt en nota bene in een flink aantal games zo vaak episch is uitgebeeld. Ik heb het over de grootse, bijna wanhopige strijd die zich afspeelt op Hoth. The Empire heeft de meest belangrijke vesting gevonden waar de Rebellen zich schuilhouden. De rebellen hebben nog één tijdelijk middel (de Planetary Shield) om de evacuatie uit te voeren en zoveel mogelijk Rebellen te redden. De vloot van Admiral Kendal Ozzel kwam iets te snel dichtbij wat de alarmbellen deed rinkelen (kostte ook nog eens zijn leven) en tijdig de planetary shield nog deed activeren. Het duurde echter niet lang of de machtige AT-AT's en de listige AT-ST's overrompelen alsnog de Echo Base Troopers. Onder leiding van Wedge Antilles krijgt men in de Snowspeeders een aantal AT-AT's op de grond door de harpoengeweren te gebruiken. Het was helaas allemaal bijna voor niets, want veel Rebellen gingen strijdend ten onder. Praktisch geen enkele andere film heeft het zo episch en beter getoond behalve één. Misschien omdat dit juist een van de meest enerverende scenes is die je bovenal in de games kunt spelen (mijn tijd zat met name in Shadows of the Empire en Rogue Leader/Squadron), is deze scene mij zo bijgebleven. Ik kon het zelf van dichtbij beleven. Nee, ook de Clone Wars komt in mijn optiek totaal niet in de buurt. Die eer is aan de volgende scene.

Star Wars VI: Return of the Jedi - Battle of Endor

De meest fameuze meme van star wars van Admiral Ackbar is hieruit ontstaan. It's a trap is letterlijk waar het om draait. De gehele rebellen vloot is in hyperspace gegaan om de Death Star aan te vallen en de laatste genadeklap te geven. De X Wings, Y Wings, B-Wings en de laatste schepen van de Rebellenvloot zijn mee om tot de verassing te komen dat de schilden van de Death Star nog steeds actief zijn. Terwijl ze omkeren is ondertussen achter hen een vloot, inclusief Star Destroyer, opgedoken. De vloot wordt overrompeld door Tie Fighters en al snel moeten Red en Gold Wing de cruisers beschermen. Dat duurt echter niet lang want al snel wordt duidelijk waarom ze daar in de val gelokt zijn. De Death Star is wederom operationeel en laat direct zijn kracht zien door een rebellencruiser als een mugje neer te knallen. Een laatste run door de nauwe tunnels van de Death Star moet de Empire eens en voor altijd lamleggen. Voor mij is die ruimtestrijd episch en alle schepen die er toe doen zijn er in verwikkeld. De geluiden van alle lasers, de groene en rode strepen die door je beeld heen schieten; heerlijk. Voor die tijd waren de special effects om van te smullen en in de meeste scenes houden die goed stand op een enkel effect na dan.

Star Wars Rogue One Scariff battle (tot aan het einde)

Rogue One vertelt het verhaal tussen Star Wars III: Revenge of the Sith en Star Wars IV: A new Hope. De Death Star is net ontdekt en Jyn moet samen met Cassian de constructieblauwdrukken van de Death Star naar de rebellen krijgen. De gehele vloot hangt boven Scariff waar zich inmiddels een flinke strijd ontwaakt. Naast de Red en Gold Wing (de squadrons die later van belang zijn) is ook Blue Wing vertegenwoordigd. Deze film laat goed zien waar hedendaagse techniek toe in staat is qua beeld en geluid. Nog niet eerder zijn AT-AT's zo dreigend gedetailleerd in beeld gebracht. Alle ruimteschepen zijn niet meer geschilderd op een doek dan wel de X-Wings die dankzij moderne rekenkracht vetter dan ooit rond vliegen. Tot aan de laatste scene. Ein-de-lijk iets wat we kunnen omschrijven van meer tragedie in Star Wars. Oorlog kost levens maar ogenschijnlijk zijn dit wellicht de twee belangrijkste voor de komende drie films. Zelfs Obi Wan's dood valt in het niet als het gaat om wat de dood van Jyn en Cassian betekent. De death star komt uit hyperspace om voor het eerst zijn echt volledige macht te laten zien. Juist vanwege dit einde is deze scene memorabel genoeg.

Eervolle vermeldingen zijn er voor de Pod Racing scene uit The Phantom Menace en de openingsscene van The Force Awakens. De Pod Racing scene maakt geheel de Phantom Menace goed. Nouja, grotendeels dan. Maar het geluid van die denderende pod van Sebulba samen met het zingende van de pod van Anakin maakt het een vette scene. Ja het is over de top en je weet al wie er gaat winnen. Buiten dat om is dit het meest spannende stukje vermaak van de gehele film. Tot slot de openingsscène van The Force Awakens. Deel VII laat duidelijk zien in de moderne tijd gemaakt te zijn. Met de visuele kenmerken van JJ Abrams krijgen we de macht van Kylo Ren te zien. Tel daarbij BB8, Captain Phasma, twijfelende Finn en de goed gebekte Poe bij op, en je weet dat je in de nieuwste Star Wars zit, al is de film grotendeels een copy-paste oefening. Nu weet je mijn favoriete scenes en ik kan niet wachten om over een week The Last Jedi te gaan zien. Wat zijn jullie favoriete scenes?