Review: FIFA 23 - Geeft het weg voor het laatste fluitsignaal PlayStation 5

Zolang ik mij kan heugen speel ik al FIFA. Je kunt gerust stellen dat ik als kleine jongen verknocht was aan deze games, maar op een gegeven moment kwam de klad er een beetje in. Ondanks vaak teleurgesteld te zijn bleef ik jaarlijks toch weer uitkijken en hopen op een goede nieuwe editie. De laatste jaren kunnen we best erkennen dat dat uit is gebleven. Nu FIFA 23 de laatste FIFA is waarbij Electronic Arts de naam FIFA mag gebruiken, wordt er met dit deel tegelijkertijd ook een bizar lang tijdperk afgesloten. Of EA Sports met FIFA 23 een waardige finale op de mat heeft weten te leggen lees je in deze review.

Veel vernieuwing, maar nog steeds FIFA

Geloof het of niet, maar er zijn best wel wat nieuwigheden toegevoegd aan FIFA 23. Wellicht de belangrijkste nieuwe feature is de HyperMotion2-technologie. Dat klinkt natuurlijk ontzettend interessant, maar in feite betekent het dat er veel meer animaties in deze editie zijn toegevoegd dan in de vorige games te zien waren. Dit maakt dat de game wat vloeiender aanvoelt en wat lekkerder wegspeelt. Toch is de pace van de wedstrijden - wat mij betreft één van de grootste minpunten aan FIFA de laatste jaren - totaal niet aangepakt. Kijk dus niet vreemd op als je wedstrijden voorbij ziet komen waar er een keer of zes á zeven gescoord wordt. Natuurlijk gebeurt dat ook in het echt wel eens, maar in FIFA 23 is het meer regel dan uitzondering. Naast de pace zijn ook de keepers hier debet aan. Als ze al een poging doen om te duiken lijkt het vaak alsof hun ellebogen tegen hun heupen zitten vastgelijmd.

Waar EA Sports dit jaar afscheid heeft moeten nemen van de Mexicaanse competitie, is de tweede divisie van Italië, de Serie B, dit jaar juist toegevoegd. Voor de liefhebbers is dit jaar het vrouwenvoetbal ook uitgebreid met clubteams. Het is nu mogelijk om met vrouwenteams uit de Engelse en Franse competitie aan de slag te gaan. Het is dus nog niet veel, maar het is een begin. Vreemd genoeg kun je ze alleen niet kiezen in de carrièremodus. Ook zul je met regelmaat een vrouwelijke official in de wedstrijden treffen. De dode spelmomenten zijn helemaal op de schop gegaan. Zo moet je je penalty nu timen aan de hand van een ring onder de bal die steeds kleiner wordt en van kleur veranderd. Als je verkeerd timed schiet je de bal het stadion uit. Het timen is echter niet zo moeilijk, dus penalty's scoren is een eitje. Bij hoekschoppen en vrije trappen kun je nu kiezen waar je de bal raakt en dus wel effect je de bal meegeeft. Het zorgt ervoor dat je iets meer controle hebt over dit soort dode spelsituaties.

Spelmodi nauwelijks veranderd

De jaarlijkse grote vraag als het op FIFA aankomt is natuurlijk of er wijzigingen zijn doorgevoerd aan de bekende spelmodi. Die wijzigingen zijn er zeker, maar blijven beperkt tot wat kleine veranderingen. De meest populaire spelmodus is nog steeds FIFA Ultimate Team. In tegenstelling tot voorgaande jaren wordt de synergie binnen je samengestelde team niet meer alleen gemeten tussen de spelers die direct in de buurt van elkaar op het veld staan, maar wordt het bekeken over het gehele team. Het is dus ook van invloed of je rechtsbuiten en linksback bepaalde connecties hebben om de synergie binnen het team op te krikken. Ook zijn er speciale FUT Moments toegevoegd waarbij je korte uitdagingen krijgt voorgeschoteld. Denk aan de bal een aantal keer rondpassen binnen je team of scoren binnen de tijd. Dit kennen we natuurlijk al van games als Madden NFL 23, maar het is leuk dat het nu ook in FIFA is toegevoegd. Hiermee verdien je namelijk punten die je kunt uitgeven aan pakketjes. Nee maak je geen ilusie, FUT is nog steeds pay-to-win. Last but not least kun je ook nog aan de slag met Ted Lasso en AFC Richmond in FUT.

Ook mijn persoonlijk favoriete spelmodus - carrière - heeft het één en ander aan aanpassingen te verduren gekregen. Zo kun je nu naast zelf een coach te creëren ook kiezen uit een aantal gerenomeerde topcoaches uit het betaald voetbal, zoals bijvoorbeeld Pep Guardiola of Frank Lampard. Als je niet talloze wedstrijden wil spelen in de carrière modus, maar wel wat invloed wil uitoefenen dan kun je vanaf nu ook alleen de highlights spelen. Iets wat al lang in andere games beschikbaar was, maar nu dan eindelijk ook in FIFA 23 is geïntroduceerd. Om de carrièremodus een authentiekere ervaring mee te geven heeft EA Sports dit jaar extra geïnvesteerd in het maken cinematische cutscenes die ervoor moeten zorgen dat het meer een beleving wordt. Helaas is het in de praktijk vooral zo dat je talloze keren naar dezelfde nietszeggende cutscenes aan het staren bent en al snel ervoor kiest om alles zoveel mogelijk te skippen. Het voegt simpelweg niks toe en voelt repetitief. Zoiets kan pas echt werken als je talloze variaties op bepaalde situaties creëert en ja, dat kost ontzettend veel werk.

Audio weer matchwinner

Eén van de weinige dingen waar EA Sports met de FIFA-franchise vrijwel altijd doel treft is met de muziek en de audio. Voor het commentaar zet ik hem altijd graag op Engels, zodat ik de stemmen van Derek Rae en Alex Scott aanhoor, maar liefhebbers kunnen hem ook in het Nederlands zetten voor commentaar van Sierd de Vos en Jeroen Grueter. In de - ook dit jaar weer - strak vormgegeven menu's is het heerlijk vertoeven onder het genot van menig lekker deuntje van vaak niet de meest bekende nummers. Ik weet niet precies wie altijd die muzieklijsten van de FIFA-games samenstelt, maar diegene verdient wat mij betreft echt een beker. Ook zijn er een aantal Nederlandse producties terug te vinden in de FIFA 23 soundtrack. Zo zijn bijvoorbeeld Bakermat, San Holo en Moksi & Diede vertegenwoordigd in de lijst.

De menu's zijn zoals we gewend zijn van FIFA-games erg strak en overzichtelijk. Sterker nog, dit jaar voelt het zelfs een beetje karig of leeg aan. Dit is vooral te wijten aan het feit dat een aantal dingen zijn weggestopt onder andere tabjes. Zo zijn Pro Clubs en Volta nu bijvoorbeeld onder dezelfde knop terug te vinden. Uiteindelijk voelt het hierdoor wel een beetje alsof er nog iets mist. Op de PlayStation 5 ziet de game er best goed uit, maar af en toe voelt het ook weer gedateerd. Bepaalde animaties zijn oud en voelen houterig aan. Ook dit jaar zijn er spelers die best op hun fysieke evenbeeld lijken, maar ook een ontzettend groot deel die niet of nauwelijks te herkennen zijn. Een enkeling lijkt eerst onder een trein te zijn gekomen voordat ze in FIFA terecht kwamen. Spoortjes van een sliding in het veld is natuurlijk een hartstikke leuke toevoeging, maar dat zijn niet de verbeteringen waar we echt op zaten te wachten met zijn allen.