"Cologne in the summer, the last days of the month, at the beginning of gamescom. The Messe holds many memories for me. Of currywurst, of energydrinks, of blistered feet, and of Charles Cecil." Men zegt wel eens dat je nooit je helden moet ontmoeten, maar mijn rendez vous met Charles Cecil bewees het tegendeel. Want in mijn ogen was hij de 'GOAT of gamescom' en dat is eigenlijk best ironisch, al moet je bekend zijn met Broken Sword om de ironie daarvan te begrijpen.
We schrijven donderdag, 22 augustus, klokslag 10:00. Terwijl ik de slaap nog half uit de ogen aan het wrijven ben en ik alle moeite moet doen om mezelf over de minimale nachtrust heen te zetten (ja, ik kijk naar jou, Rudy...), meld ik me bij de UK stand in de Business Area van de Koelnmesse. Overduidelijk dat ik niet de enige met opstartproblemen ben, wordt ik naar een krappe cubicle verwezen. Geen gigantische stand met een hoop bombarie. Neen. Revolution Software zit verschanst in een klein hokje van amper drie bij drie meter. Terwijl ik in mijn hoofd mijn vragen voor het interview met Charles aan het opdreunen ben, zwaait de deur open.
Daar staat 'ie dan. Charles Cecil, de man die mij in mijn jeugd trakteerde op verhalen rondom Tempeliers en clowns in Parijs, stapt met hartverwarmende glimlach naar buiten terwijl hij me direct de hand schudt. Enthousiast als een jonge hond laat hij me plaatsnemen en vraagt hij me of ik bekend ben met de game. Op dat moment maak ik een cruciale fout: ik waarschuw hem voor mijn fanboyism en doe mijn betoog dat ik mijn PS1 versie van Broken Sword had willen laten signeren, maar dat ik die op de keukentafel heb laten liggen. Voor Charles was dit dé que om los te gaan. Hij had een fan te pakken en daar was hij overduidelijk erg blij mee, wat merkbaar was aan de opengesperde ogen en de spraakwaterval die volgde.
Gameliner
Ik ga ermee akkoord dat hij eerst laat zien wat Broken Sword: Shadow of the Templars Reforged te bieden heeft, voordat ik mijn vragen aan hem mag stellen. Vol trots presenteert Charles zijn hersmeedde game, waarin hij veelvuldig schakelt van nieuw naar oud om de verschillen duidelijk te maken. Het wordt duidelijk dat Revolution Software zo min mogelijk aan de game wilde veranderen maar toch alles wilde vernieuwen en onderwerpen aan een kritische blik. Want ja, dat gaat de nieuwe generatie gamer ook doen. Toen alles nog in 256 kleuren was, kwam je nog weg met sommige zaken, maar zodra je iets in 4K presenteert, moet alles kloppen en logisch zijn.
"Neem bijvoorbeeld het barinterieur na de explosie," aldus de heen en weer klikkende Cecil "vind je het achteraf gezien niet vreemd dat de kruk waar de bom op stond, helemaal intact bleef in het origineel, net als de bar zelf?" Het was een detail waar ik als tiener nooit echt op had gelet, maar wat ik nu niet meer kon 'ontzien'. In Reforged is de bar nog net zo herkenbaar als tevoren, alleen nu heeft men dus wel gedacht aan de impact van de in-game explosie. Hetzelfde geldt voor een regenpijp in de aangrenzende steeg, die in de originele versie nergens heen leek te gaan, ook iets wat me zelf nooit echt was opgevallen. Maar voor Charles is het een big deal gebleken. Dat moest gewoon aangepast worden.
Nu zijn dat slechts details, maar om te zeggen dat Broken Sword - Shadow of the Templars: Reforged slecht wat details heeft geperfectioneerd zou bestraft moeten worden met veertig baguetteslagen. Broken Sword - Shadow of the Templars: Reforged is namelijk visueel totaal naar de huidige generatie geheveld, zonder dat het op ambiance van het origineel uit 1996 heeft moeten inboeten. Alle animaties zijn op de schop gegaan, voice lines zijn aangepakt en zelfs het cursorgedrag heeft men onder de loep genomen. Door middel van cursor snapping zouden dicht bij elkaar gelegen hotspots beter te bestuderen moeten zijn en wie moeite heeft met het vinden van hints, kan ervoor kiezen om een non-intrusive hint systeem aan te zetten.
Het was me duidelijk, Charles Cecil houdt van zijn game. Ondanks dat we maar een half uur de tijd hadden, liet ik hem zijn verhaal doen. Want eerlijk is braaf, ik vond het niet erg om naar zijn overenthousiaste relaas te luisteren. Maar dat betekende wel dat ik van de acht vragen maar aan één vraag toekwam, en zelfs daar kreeg ik uiteindelijk geen echt antwoord op, tot groot vermaak van de booth guard achter me. In plaats daarvan kreeg ik zeer vermakelijke anekdotes voorgeschoteld waarin het ontstaan van Revolution Software, diens debuut titel Lure of the Temptress en de inmiddels veelbesproken Ghislaine Maxwell acte de presence maakten. But again, deze man zat zo vol met verhalen en enthousiasme dat ik hem gewoon zijn ding liet doen.
Gameliner
Maar aan alles komt een einde, en dus ook aan mijn half uur met Charles. Een half uur waarvan ik stiekem hoopte dat deze nooit zou eindigen. Want wat een fijne kerel is Charles. En wat had 'ie een hoop te vertellen. Ik denk dat we de hele dag hadden kunnen keuvelen. Maar ja, tik-tok hè? Afspraken. Afijn, gelukkig hebben we de foto's nog. En twee handtekeningen. Helaas niet op mijn PS1 kopie van Broken Sword: Shadow of the Templars, welke ik misschien niet was vergeten wanneer ik een eigen non-intrusive hint systeem had gehad.
Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.
