Review: Journey to the Savage Planet: Hot Garbage - Lekker lachen Xbox One

-

Journey to the Savage Planet staat mij nog positief bij van begin dit jaar. Ik begon aan deze game met relatief hoge verwachtingen, die gedeeltelijk waargemaakt werden. Het is een lekkere game met geweldige humor, kleurrijke gebieden en creatieve wezens. De game voelde bijna als een acidtrip aan, maar gelukkig wel een plezierige. Het duurde eigenlijk niet eens zo lang, voordat we konden beginnen met de nieuwste DLC voor de knotsgekke avonturengame. Is het echter wel je tijd en zuurverdiende centen waard? Nou, mijn beste ontdekkingsreiziger pak je favoriete sassy A.I. en je te lage loon met je mee, want wij gaan op avontuur naar Boomerdale op de planeet DL-C1.

DL-C1 speelt het veilig

Wat zou jij ervan vinden als je een hele planeet koopt en één of andere kutorganisatie pleurt er allemaal troep op? Dat kan uiteraard niet door de beugel, dus Kindred stuurt jou erop af om erachter te komen wat er allemaal gaande is. De wereld is prachtig versierd met exotische planten, zonnige stranden en wat nieuwe wezens. Het heeft een hele andere look en feel dan de planeet van de basegame, wat een positief punt is. De wereld is echter wel gevuld met wezens die we al eerder gezien hebben. Apart, aangezien het een andere planeet is, hoe kunnen er dan dezelfde wezens op wonen? Afijn, ze geven aan dat dit ook enigszins gelinkt is met de lore, maar je hebt toch het gevoel dat er op een paar nieuwe trucjes na, er niet superveel nieuwe dingen zijn toegevoegd.

Maar de nieuwe robots die zijn toegevoegd, zijn wel heerlijk. Combat gaat eindelijk wat meer op de schop in deze DLC en dat is goed te merken wanneer je tegen de mechanische gasten vecht. Je gehele arsenaal is nodig om deze stalen eikels uit te schakelen, wat voor wat nodige diepgang zorgt. Het schieten zelf voelt altijd nog wat matig aan, maar het is in ieder geval een stap in de goede richting. In mijn review van Journey to the Savage Planet benoemde ik al dat de combat op zichzelf niet heel fijn aanvoelde. Sterker nog, ondermaats. De DLC laat zien dat ze zeker wel beter kunnen, maar ik hoop dat in de toekomst de speler zelf ook wat krachtiger gaat aanvoelen. Het pistooltje is natuurlijk kenmerkend voor de game en hoe slecht het wapen eigenlijk werkt, is natuurlijk in lijn met hoe Kindred zijn personeel behandeld. Ik zou echter graag wat meer wapens of iets dergelijks zien, met dezelfde Kindred spirit erin verwerkt.

Humor als beste medicijn

Het verhaal is dus niet spectaculair, maar wordt wel weer op een geweldige manier vertolkt. Je favoriete A.I. Cortana E.K.O. geeft je weer complimenten of cynisch commentaar door je hele reis heen, wat altijd zorgt voor hilariteit. De game heeft doordachte dialogen en echt grappige grollen die je terugziet in de beschrijvingen van items, het uitdagende karakter van de Viper A.I. (die de robots op je af stuurt) en zijn bepalend voor de algemene sfeer. Journey to the Savage Planet is één van de grappigste games die ik gespeeld heb en ik kan het niet genoeg credit daarvoor geven. Er is gewoon goed over nagedacht, in elk klein detail van de game. Ook zijn er nieuwe advertenties in de game aanwezig en als je de basegame gespeeld hebt, dan weet je dat die kleine reclamespotjes lachen, gieren en brullen zijn.

De game biedt de speler een nieuwe wereld, een mooie zelfs, maar de centrale verhaallijn is flink kort. Je bent er vlug klaar mee, zeker als je van te voren alle upgrades al hebt opgepakt. Er is echter meer te doen dan alleen tegen robots vechten. Zo zijn er diverse collectibles verspreid door de wereld heen en kun je sparen voor wat nieuwe upgrades. Net zoals in de basegame, moet je bepaalde items vinden die vaak gelinkt zijn aan het doorzoeken van een bepaald gebied of het verslaan van een aantal vijanden. Bijna hetzelfde als de Alien Alloys dus, maar er is nog steeds plezier te vinden. Elk excuus om de DL-C1 wereld opnieuw te verkennen is namelijk prima voor mij. Of dat nou vliegen door de nieuwe jetpack ringen is of de wereld doorspitten op zoek naar de leukste easter eggs.

 1
 2

Het eindoordeel van Bram Noteboom

Als je van de basegame genoten hebt , dan gaat Hot Garbage je goed verwennen. De game weet waar het goed in is en dat zie je op je scherm terug. De heerlijk kleurrijke omgevingen gemixt met de beste humor die we in huidige gametermen kennen zijn beide een genot. Het gooit wat interessante nieuwe wezens naar de speler toe, al is het misschien niet heel veel nieuws. Ik hoop in de toekomst meer te zien van deze game. Aan het einde van de dag is Boomerdale eigenlijk een prima stukje content, het neemt alleen geen risico's. Hot Garbage hoef je echt niet als vuilnis te zien, het is immers een leuke, korte beleving.

  • Prima
  • Goedkoop...
  • Humor blijft geweldig
  • Wereld is wederom mooi vormgegeven
  • Robots zijn interessante vijanden
  • ...maar ook aan de korte kant
  • Niet veel nieuws te bekennen
Bram Noteboom Content Manager

Ons Brammeke is van alle markten thuis. Is hij niet nieuws aan het pennen, dan staat hij wel voor de camera of hangt hij achter de microfoon voor de Game Over-podcast. Een ding is in ieder geval wel zeker, Bram heeft altijd zijn hart op de tong en schuwt niet weg van een pittige discussie. We noemen Bram dan ook niet voor niets "het wonderkind" hier op de redactie.

In dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Journey to the Savage Planet: Hot Garbage

Ontwikkelaar:

Typhoon Studios

Uitgever:

505 Games

Release:

15 april 2020

Reviewscore:

Platforms:

PC
PS4
XONE
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord