Gameliner Awards: Gameliner-redactieleden kiezen hun Game of the Year 2024

Onze redactie bestaat uit fanatieke gamers met uiteenlopende interesses in diverse subgenres en franchisen. Het kan dan ook niet anders dat hun persoonlijke Game of the Year-keuzes vallen op de bijzonderste releases die 2024 heeft gekend. In dit artikel geven onze schrijvers een kleine samenvatting over hun gamejaar; wat vonden ze ervan en wat is ze bijgebleven. Tot slot nemen ze uitgebreid de tijd om hartstochtelijk te vertellen over hun favoriete game van 2024.

Anita van Beugen - Tiny Glade

Dit jaar is een gamejaar vol met gemengde gevoelens. Wat keek ik uit naar bepaalde games die uiteindelijk toch een grote teleurstellingen bleken te zijn: Nightingale, Frostpunk 2, Greedfall 2 en Towers of Aghasba wisten niet aan de verwachtingen te voldoen. Over Dragon Age: The Veilguard heb ik al meer dan genoeg gezegd, maar het was pijnlijk om de game te spelen. Aan de andere kant zijn er ontzettend veel unieke indiegames uitgekomen die mij wisten te verrassen of juist de verwachtingen overstegen. De kleinere studio’s laten wederom zien dat zij wel weten wat de gamers willen. Hun games zitten vol passie, creativiteit en simpelweg plezier. De survivalgame Enshrouded is een van mijn favoriete survivalgames geworden en heeft ondertussen al veel updates gekregen. En wat dacht je van Cataclismo? Een game van Digital Sun, die het bouwen van Minecraft combineert met het RTS- en citybuilder-genre. Ik heb ondertussen ook al tientallen uren in de bullet shooter en rogue-like Nordic Ashes gestoken. 2024 is het jaar van de kleinere indies en enkele AA-studio’s en daarom zullen de grote studio’s van alles uit de kast moeten trekken om mijn aandacht in 2025 te krijgen. Al wist Nintendo mijn liefde voor Zelda dit jaar weer terug te brengen dankzij de unieke en erg leuke The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom. En ben ik simpelweg nog niet toegekomen aan Astro Bot, maar die game ziet er geweldig uit. Die twee mogen van mij dus ook zeker de Gameliner Awards winnen.

Hoewel ik veel games heb gespeeld dit jaar en er absolute parels tussen zitten, is het lastig om echt een Game of the Year aan te wijzen. Symphonia en The Plucky Squire wisten op veel vlakken punten te scoren en ik heb ze zelfs vijf sterren gegeven. Ze verdienen alle aandacht, maar ik kies toch voor een ander passieproject. Mijn game van het jaar is dan ook Tiny Glade, die door twee mensen wordt ontwikkeld. Ze luisteren naar de spelers, waardoor we al veel kleine updates hebben gekregen. Het is een rustgevende game, waarin je kastelen, huizen en allerlei andere bouwwerken kunt maken. Je kunt ervoor kiezen om zelf creaties te verzinnen of om bouwwerken uit andere games na te bouwen. Met geduld en precisie kun je het zo moeilijk maken als je zelf wilt. Tiny Glade blijft echter rustgevend door de kleurrijke visuele stijl en de kalme muziek op de achtergrond. Met veertienduizend positieve reviews op Steam laat ontwikkelaar Pounce Light zien wat je met passie kunt bereiken. Ik denk dat weinig spelers in de gaten hadden hoe graag ze een game als Tiny Glade wilde hebben. De ontwikkelaars sprongen dus niet in op een bestaande markt, maar hebben er zelf eentje gecreëerd. De game-industrie heeft dit soort studio’s nodig en daarom een groot applaus voor alle kleine studio’s die dit jaar hun passie aan het publiek hebben getoond en vervolgens werden beloond met lof van de spelers.

Bram Noteboom - S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl

Om 2024 een bevlogen gamejaar te noemen, is nogal een understatement. Laten we een poging wagen om het behapbaar samen te vatten, maar dat is vrijwel onmogelijk vanwege de geweldige output die de industrie geleverd heeft. Voorop wil ik stellen dat de staat van de industrie wel zeer deed dit jaar. Veel talentvolle ontwikkelaars werden de laan uit gestuurd en ik hoop dan ook dat volgend jaar weer in het teken kan staan van groei en bestaanszekerheid voor de creatieve krachten die dit medium mogelijk maken. Gelukkig kende dit gamejaar ook veel persoonlijke hoogtepunten. Tijdens gamescom 2024 mocht ik aan tafel schuiven met een industrielegende. Ja, het interview met Keiichiro Toyama ga ik toch markeren als één van de tofste dingen die ik tot nu toe heb mogen doen in dienst van Gameliner. Verder gaat 2024 de boeken in als het jaar, waarin ik wellicht de beste DLC ooit flink heb gespeeld. Shadow of the Erdtree gaf mij een uitstekend excuus om terug te keren naar Elden Ring. De RPG van FromSoftware is echter niet het enige waar ik naar terugkeerde; ook een oude geliefde kon rekenen op volop aandacht dit jaar. Ja, ik heb het over Nintendo, dankzij de sterke release van Mario Party Jamboree. Daarnaast heb ik een geweldige indieselectie kunnen beproeven met innovatieve games, zoals Balatro, Nine Sols en Anger Foot. Tot slot kon ik mezelf enorm vermaken met sterke games zoals: Senua's Saga: Hellblade II, Silent Hill (2024), Warhammer 40,000: Space Marine 2, Dragon's Dogma 2 en nog meer sterkhouders waar ik simpelweg niet te ruimte voor heb om ze hier te noteren. I'm so sorry.

Het is altijd een hele kunst om één winnaar te kiezen, maar uiteindelijk is er voor mij geen twijfel mogelijk. Mijn keuze valt op S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl. Een ietwat onorthodoxe keuze en een game die door diens technische mankementen het niet ver gaat schoppen in veel officiële rankings. Echter, als een enorme S.T.A.L.K.E.R.-fan ben ik omver geblazen door deze sequel van GSC Game World. S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl biedt een fantastisch immersieve open-wereld met strakke gunplay en rauwe survival-elementen. Het plot brandt langzaam maar zeker op je geweten en de buitengewone horror in de simpelste zaken zorgen voor spanning tot in je tenen. Er is simpelweg geen aangrijpendere videogame-wereld dan de Zone en mijn terugkeer naar dit radioactief stukje Oekraïne voelde dan ook als thuiskomen. Ik zit er nu ruim honderd uur in en ik kan alvast verklappen dat ik nog lang niet klaar ben. Om maar een legendarische stalker te quoten: If you only knew where I've just been and what I saw. Ik beleefde in S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl momenten die mij nog lang zullen bijblijven, daarom kan het rekenen op mijn keuze als Game of the Year 2024 - en ik vermoed dat ik de first-person shooter in 2025 nog vaak zat zal opstarten.

Claudia Tjia - Balatro

2024 was een bijzonder gamejaar met ups en downs. Er zijn dit jaar een aantal toffe games uitgekomen, waar ik heel wat plezier aan heb beleefd. Onder andere Metaphor: ReFantazio, Unicorn Overlord, Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes en Emio - The Smiling Man: Famicom Detective Club lieten mij dit jaar weer zien waarom de beste games nog steeds uit Japan komen. Daarnaast zijn er een heleboel indiegames uitgekomen, waar ik misschien nog wel meer plezier aan heb beleefd. Thank Goodness You’re Here, Palworld, Satisfactory, V Rising, Sorry We’re Closed en Loco Motive zijn allemaal titels die mij door het jaar hebben gesleept.

Er is echter één game die dit jaar mijn hart gestolen heeft en dat is Balatro. De rogue-like kaartgame heeft alles dat ik zoek in een game. Het heeft een vrij simpel concept, maar heeft toch ingewikkelde mechanics. Een potje duurt een paar minuten, maar je kunt toch uren in de game verzeild raken. Een klassiek gevalletje van “number goes up” en ik zie die getalletjes maar wat graag hoger en hoger komen. Uren spendeer ik dagelijks om de perfecte combinatie van jokers te zoeken om de nummertjes eindeloos te laten groeien. Dat de game ook op mobiel uit is en ik dus letterlijk altijd en overal kan Balatroën, maakt alles alleen maar beter. Ik houd niet van poker; ik ben meer een roulette kind of girl. Maar Balatro heeft een liefde voor dit kaartspelletje weten aan te wakkeren, waarvan ik niet wist dat ik die had. Maar goed, ik heb alweer genoeg geluld. Ik ga weer even een paar potjes poker on crack spelen.

Eilish Janssen - The Thaumaturge

Mijn gamejaar in 2024 was wat rustiger dan ik graag had gewild, maar helaas had ik minder tijd dan normaal door de combinatie van een nieuwe baan en een nieuwe opleiding. Toch ben ik wel blij met veel games die ik gespeeld heb dit jaar. Er zijn best wel wat goede horrorgames en -uitbreidingen uitgekomen, zoals Alan Wake 2: The Lake House, de Silent Hill 2 Remake en Hollowbody. Dat doet mij natuurlijk altijd goed, maar verder vermaak ik me ook nog steeds met The Long Dark. Dit is echt mijn comfortgame geworden, dus ik kan daarom ook niet wachten tot Episode 5 van de survivalgame uitkomt en uiteraard ben ik erg benieuwd naar The Long Dark 2; het felbegeerde vervolg. Mijn 2025 kan nu eigenlijk al niet meer stuk.

Mijn persoonlijke Game of the Year is verrassend genoeg geen horrorgame. Ik heb namelijk gekozen voor de RPG van ontwikkelaar Fool's Theory en uitgever 11 bit studios, genaamd The Thaumaturge. Ik vind zowel de storytelling als de gameplay van deze titel geweldig. De personages zijn interessant en de keuzes die je moet maken zijn realistisch en hebben echt merkbare gevolgen voor het verhaal. Het grootste pluspunt van de game was voor mij de Slavische folklore die erin verwerkt zit. Mijn oma kwam uit Polen en sinds zij een aantal jaar terug is overleden, ben ik steeds meer de geschiedenis en cultuur van het land ingedoken. The Thaumaturge sloot hier qua thema’s dus perfect op aan. Ik vind het echt een authentieke role-playing game die je niet kunt vergelijken met een andere game, wat vandaag de dag toch wel een prestatie is en daarom kan het rekenen op mijn Game of the Year 2024-nominatie.

Jolien Mauritz - The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom

Mijn gamejaar kan ik in één woord beschrijven: chaotisch. Door wat persoonlijke omstandigheden zat mijn hoofd het grootste deel van het jaar niet bij het gamen. Met mijn playthrough van Princess Peach Showtime! had ik veel plezier, maar het was vooral dat als ik gamede, dat ik naar oudere games terugkeerde. Toch was er één nieuwe game die mij voor het eerst in jaren zoveel plezier heeft gegeven. Dat is Fields of Mistria; een indiegame ontwikkelt door NPC Studio die afgelopen juni via Steam Early Access uitkwam. Fields of Mistria is een farming sim die inspiratie haalt uit Sailor Moon- en Studio Ghibli-films uit de jaren 90. Het heeft ook een heerlijke soundtrack, fijne controls en de NPC’s zijn allemaal uniek en hebben interessante verhaallijnen om te ontdekken.

Naast Fields of Mistria was er één andere game waar ik heel veel plezier mee had en dat was The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom. Ik hoopte al jaren dat er een Zelda-game zou uitkomen, waarin we echt als de prinses van Hyrule konden spelen en in 2024 kwam deze wens uit. En hoe! De unieke gameplay, waarin je met de Tri Rod bijna alle objecten die je in de wereld vindt kunt kopiëren om zo puzzels mee op te lossen, is geniaal. De artstyle is schattig, het verhaal is interessant en de humor maakt alles compleet. Ik hoop dat er meer The Legend of Zelda-games zoals Echoes of Wisdom gaan volgen en dat Zelda vanaf nu misschien ook wat vaker de hoofdrol van Link mag overnemen of met hem mag delen.

Patrick Lamers - Black Myth: Wukong

Voor mij persoonlijk viel het gamejaar 2024 toch best wel wat tegen. Niet in de laatste plaats omdat ik dit jaar gewoonweg minder heb kunnen gamen dan ik wellicht had gewild, maar ook omdat er voor mij weinig titels uit zijn gekomen waar ik bij wijze van spreken een pre-order voor zou plaatsen. Waar ik vorig jaar nog een indrukwekkend sterke line-up van Game Of The Year-contenders voorbij zag komen, waren er dit kalenderjaar slechts een handjevol games die mij konden bekoren. Ik heb best wel wat games gezien en gespeeld die leuk waren, maar niet dusdanig leuk om ook daadwerkelijk mee te dingen voor mijn game van het jaar vermelding. Echter, er sprong één game behoorlijk boven de rest uit waardoor de keuze dit jaar voor mij niet al te lastig was. Voor mij sprong Nintendo dit jaar het meest in het oog met releases van onder meer Princess Peach! Showtime, Mario & Luigi: Brothership, The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom en natuurlijk Super Mario Party Jamboree. Toch is mijn keuze uiteindelijk op een totaal andere game gevallen.

De game van het jaar 2024 is wat mij betreft toch echt ontegenzeggelijk Black Myth: Wukong. Helaas hebben we deze game niet kunnen reviewen, waardoor een officiële nominatie voor de Gameliner Awards niet is toegestaan, maar des te meer een vermelding waard in deze lijst. Sowieso ben ik redelijk een sucker voor mythologische verhalen en dat is bij deze game natuurlijk wel aan de orde. Wukong komt voort uit het Boeddhisme en Taoïsme en trok vorig jaar tijdens gamescom al volledig mijn aandacht. Toen de game eerder dit jaar dan eindelijk uitkwam was dat absoluut onveranderd. Ik was nog totaal niet bekend met ontwikkelaar Game Science, maar wat zij neer hebben gezet met deze actie-RPG is echt een applausje waard. Vooral de memorabele epische gevechten met de verschillende bosses staan mij erg bij. Of het nu gaat om de Centipede Guai, Elder Jinchi of Tiger Vanguard, stuk voor stuk hele toffe gevechten om uit te voeren. Tel daarbij op dat de game er ook nog eens ontzettend goed uitziet en lekker wegspeelt en ik ben verkocht. Het kan dan ook niet anders dan dat mijn game van 2024 Black Myth: Wukong is.

Philip Zeldenthuis - Final Fantasy VII Rebirth

Het afgelopen jaar zijn we weer verwend met nieuwe games, maar werden we ook getrakteerd op een aantal remasters en remakes. Het was weer een druk gamejaar en hierdoor heb ik weer een aantal geweldige en interessante games gespeeld. Zo had ik met Romancing Saga 2 Remake en Dragon Quest III HD-2D Remake weer een old school JRPG-ervaring alleen in een flitsend jasje. Stellar Blade, Rise of the Ronin en Elden Ring: Shadow of the Erdtree waren soms verschrikkelijk moeilijk (vooral de laatste), maar zijn zeker de moeite waard. Met Fantasian Neo Dimension kreeg ik weer even het oude Final Fantasy-gevoel wat de liefde voor JRPG’s lang geleden heeft aangewakkerd. En dit is maar het topje van de ijsberg, want er zijn genoeg interessante games uitgekomen, maar het zijn er eigenlijk teveel om op te noemen. Laten we hopen dat de ontslagrondes in de game-industrie voorbij zijn en dat volgend jaar iedereen weer vol vertrouwen aan het werk kan om nieuwe juweeltjes te creëren. We hebben namelijk genoeg om naar uit te kijken met Ghost of Yōtei, GTA 6, Okami 2, Metal Gear Solid Delta: Snake Eater en Pragmata in het vooruitzicht, maar daar hebben we het volgend jaar wel over.

Het kiezen van een Game of the Year blijft lastig, want er zijn afgelopen jaar veel goede games uitgekomen. De demo van Metaphor: ReFantazio heeft een diepe indruk achtergelaten, maar omdat ik de volledige game nog niet gespeeld heb, kies ik toch voor Final Fantasy VII Rebirth. Deels als aanmoediging, want ik wil het laatste deel van de trilogie niet missen. Het vervolg op Final Fantasy VII Remake geeft eindelijk de vrijheid die we in het eerste deel misten. De wereld is leuk om te verkennen, de soundtrack is prachtig en de gevechten zijn weer intens en uitdagend. Het vertrouwde verhaal wordt uitgebreid met interessante toevoegingen die het verhaal verrijken. Zelfs de minigames zijn leuk om te doen (tot een zekere hoogte), maar dat mag wel iets minder in het volgende deel. Om de game te platten moet je minimaal honderd uur aan minigames voltooien en dat is misschien een beetje teveel van het goede. Toch was Final Fantasy VII Rebirth een genot om te spelen en daarom hoop ik dat de game wat extra waardering krijgt.

Wat is jouw onbetwiste GOTY? Laat het ons vooral weten in de comments en vergeet niet te stemmen op de beste game van 2024 via de Gameliner Awards.